Het komt er te weinig van, maar ik vind het wel belangrijk: af en toe helemaal niets doen. Ik heb het niet over vakantie. Dan doen we trouwens vaak veel te veel om van de vakantie een echte vakantie te maken.
Nee, ik bedoel overdag. Je bent met van alles bezig en dan een k... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Paneermeel
Op de zolder bij vrienden trof ik een zeer beduimeld stripboek over de Jetsons. Dat is een tekenfilmserie van lang geleden, van de makers van de Flintstones. De Flintstones leefden in het stenen tijperk, de Jetsons in de toekomst. Hoe oud was ik toen ik ernaar keek? Jaar of tien, denk ik. Ik wist dat het stenen tijdperk nooit meer terug zou komen, maar toch waren de Flintstones me liever dan de Jetsons. Die toekomst interesseerde me niet zo. Vaak dacht ik: het zal wel. Van alle apparaten die het leven makkelijk en sneller moesten maken, vroeg ik me af of ik tegen die tijd snapte hoe ik ze moest bedienen. Van de Flintstones zag ik weleens een herhaling, nog steeds leuk, van de Jetsons nooit. Misschien vinden we dat soort series ook niet meer zo interessant, omdat bijna alles wat daarin vertoond wordt, werkelijkheid is geworden. Ik dacht eraan toen ik las dat gisteren een dingetje is gelanceerd dat je in de supermarkt helpt snel je boodschappen te vinden. Die toets je in en het dingetje vertelt je waar je moet zijn. Vergelijkbaar met de Tom Tom, het handige apparaat in je auto dat je overal de weg wijst, zodat je nooit meer verdwaalt en geen onverwachte avonturen meer beleeft. De supermarkthulp betreur ik nu al. Ik kom er niet graag, maar het is net te doen als je ook nog eens iets meemaakt. Bijvoorbeeld dat je een buurvrouw ziet aan wie je vraagt of zij weet waar het paneermeel staat. Ze loopt dan met me mee en ondertussen praten we wat en hoor ik iets wat ik nog niet wist. Stelt niet veel voor, maar toch!
Columns
-
-
Graag zeg ik nóg iets over het woord `genieten’. Niet alleen graag, het is ook van belang.
-
Als een man het over zichzelf heeft als `deze jongen’, ben ik een beetje op mijn hoede. Had ik een tijdje terug nog niet, is iets van de laatste jaren. `Deze jongen’ is niet zo erg als `ondergetekende’, maar het komt in de buurt. Een vrouw hoor ik het nooit over `dit meisje’ heb... lees meer
-
Natuurlijk weet ik dat de vakantieperiode niet geheel probleemloos kan zijn (niets is dat), maar van de `vrijetijdsziekte’ had ik weer niet gehoord. Pijntjes, griep, aangejaagd door stress. En die stress komt weer door de veranderingen waarmee we moeizaam uit de voeten kunnen. I... lees meer
-
Laatste weken kom ik in kranten steeds vaker een beroep tegen dat ik niet kende. Nu wel. Of beroep, nee, het is geen beroep, meer een bezigheid, een instelling.
-
Ja, ik heb weleens sprinkhanen gegeten. Hier in Nederland, Arnhem om precies te zijn, 2006. Of ze speciaal voor consumptie waren gekweekt, weet ik niet. Volgens mij hadden de gastvrouw en gastheer ze in ieder geval niet zelf gevangen. Doet er misschien niet toe: ze wáren er, gef... lees meer
-
Gisteren stond ik in een smalle straat achter een net iets te breed, roomwit bestelbusje te wachten. Ik kon er niet langs, maar dat gaf niets, want zo kon ik even nadenken over wat er met grote letters op de achterkant van het busje stond: Woning Diagnose. Daaronder uiteraard ee... lees meer
-
Lucht het me op, het artikel waarin staat dat planten geen bewustzijn hebben? Al héél lang ontzettend zorgvuldig onderzocht door wetenschappers, maar nu weten ze het zeker. Ze weten qua platen niet álles zeker, maar dit wel: geen bewustzijn. Maar lucht het me op? Ja en nee.
-
Het aantal vergat ik meteen, zoals de meeste getallen, maar wel begreep ik dat er steeds minder ambachtelijke bakkers zijn. En dat veel van hen volgend jaar met pensioen gaan. Was gisterochtend op de radio en nooit stond ik er eerder bij stil, terwijl ik het toch had moeten wete... lees meer
-
Open deur als ik zeg dat naar iets uitzien intenser kan zijn dan de gebeurtenis zelf. Gaat niet altijd op, vaak wel.
Het is zondagochtend, nog vroeg, ik loop naar de fitnessclub en vind 17 uur een fijn tijdstip voor de finale. De avond is iets te ver weg, ik houd van namid... lees meer -
Oma’s worden steeds jonger. Opa’s natuurlijk ook, maar ik zit in de trein en daar komt zo’n jonge oma naast me zitten. Ze begint te praten tegen een man tegenover ons die gretig een boterham eet die hij zojuist uit een hevig ritselende zakje heeft gepeuterd. Ze kennen elkaar. Ho... lees meer
-
Een stevige tante. Zo noemt onze premier Ursula von der Leyen die in plaats van Frans Timmermans de machtigste mens van de Europese Unie wordt.
Ik spits altijd de oren als onze premier een persoonlijke mening geeft, en vind het leuk weer eens zo’n wat ouderwetse typering a... lees meer -
Toen deze nieuwe eeuw nog niet zo lang aan de gang was, werd ik gebeld door Yarden. Dat had ik eerst niet in de gaten, wat ook kwam door de vriendelijke vrouw die zei: “U hebt aangegeven te willen praten over uw uitvaart.” Ik verzonk meteen in de vraag waar ik dat aangegeven had... lees meer
-
Steeds vaker weet ik niet hoe lang iets geleden is. Goed, alweer behoorlijk wat jaren terug werkte ik mee aan een radioprogramma op een zender die je echt moest zoeken, maar dat bij de fijnproevers erg populair was. Ik geloof dat het om ongeveer 30000 (dertigduizend!) luisteraar... lees meer
-
Iets voorbij de flessenbak staat een bankje met mooi uitzicht op het stadse landschap. Zondagmorgen zat daar een man te slapen. Hij sliep lekker. Was aan alles te zien. Ook dat hij van ver weg in de wereld kwam.