Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Perspectief

Kun je genoeg krijgen van ergens genoeg van krijgen. Die vraag lijkt ingewikkelder dan die is. Voorbeeldje: wie zich in Nederland per fiets of lopend verplaatst, wordt vaker nat dan niet nat, zéker nu het najaar op stoom aan het komen is. Is altijd storend. Laat ik het zo maar samenvatten: storend. Ik ken mensen die daar geïrriteerd genoeg van krijgen. Hoor ik zelf ook bij. Toen ik gisteren voor de derde keer, op één dag dus, doorweekt raakte, dacht ik: ik moet me niet op de kop laten zitten en er iets van máken, maar ja, wát. Het gaat dan uiteraard om iets wat je je in je hoofd haalt, in dit geval een gedachte die er nog niet was. Ik dacht bijvoorbeeld na over het verschil tussen de regen in het voorjaar en die in het najaar. Ik heb het dan niet over het temperatuursverschil, daar gaat het niet om. Het is meer een kwestie van perspectief. Voorjaarsregen is ook een ander woord dan najaarsregen. Het laatste klinkt guurder. Voorjaarsregen heeft iets vluchtigs - dat bedoel ik dus met perspectief: dadelijk is de regen weg en het nieuwe groen ziet er nat nog beter uit dan droog. Najaarsregen accentueert hoe meedogenloos de tijd verstrijkt. Het woord zegt het al: de kern van het jaar is voorbij, nu krijgen we wat er nog is overgebleven, het najaar. Hoe dat restant zinnig en aangenaam te besteden? Als je op de fiets zit en tegenwind de regen tegen je gezicht jaagt, is het niet eenvoudig te denken aan wat zinnig en aangenaam zou kunnen zijn. Toch moet het lukken. Helpt het? Die vraag is ook interessant te maken!

Columns

  • Paar jaar geleden hield ik op met te beweren dat ik vast van plan was de Vierdaagse te lopen. Hoe lang deed ik dat wél? Toch gauw een jaartje of veertig, denk ik. Af en toe maakte ik de fout er op deze plek over te schrijven. Dat ik een trainingsschema had opgesteld. Uiteraard l... lees meer

  • “Dinsdag wordt het heel erg!” Dat hoorde ik afgelopen weekend om de haverklap. En met heel erg werd bedoeld: warm. En niet een beetje warm: verschrikkelijk warm. Ik ben meteen geneigd te zeggen dat het wel mee zal vallen, maar dat houd ik voor me. Misschien valt het inderdaad ni... lees meer

  • Om alles beter te begrijpen stel ik me voor dat boeren voor mijn deur staan te toeteren en schreeuwen. Zij vinden immers dat ik iemand ben die hen zou kunnen helpen, maar dat niet doet. Waarom zouden ze anders naar mijn huis komen?
    Ik zeg niet dat ik hun woede en wanhoop ni... lees meer

  • In de zeer vroege ochtend, het is eigenlijk nog nacht, late nacht, ik kan niet slapen, loop ik naar thee te zoeken, zet de radio aan en hoor dat het gaat over iemand die pás ontdekt heeft biseksueel te zijn en daarom tegen van alles aanloopt. Komt door de verwarrende identiteit.... lees meer

  • Een vriend vertelt me dat zijn koffer nu ook is gearriveerd. Zelf was hij vorige week zaterdag al thuis. Zijn koffer maakte nog een omweg via Parijs, Orly Airport, en werd gisteren keurig thuis bezorgd door iemand van Schiphol. Daarvoor had hij van alles moeten regelen, maar dat... lees meer

  • Mijn boekhandelaar ziet er ontregeld uit. Hij zegt: “Het laatste halfuur kwamen er al twee keer jongens langs die vroegen of ik een heitje voor een karweitje had.”
    Wist niet dat het nog bestond, heitje voor karweitje, en zeg dat het bijzonder is dat padvinders het nog doen.... lees meer

  • Wat je nooit meer ziet, is bermtoerisme. Inderdaad, een woord uit een andere tijd. Niet dat ik het mis, maar mij interesseert altijd waarom iets ineens verdwijnt, niet helemaal ineens, maar wel min of meer. Er zijn natuurlijk minder bermen die zich daartoe lenen, maar zoals voor... lees meer

  • Waarom begin ik nu ineens over Arie Boomsma? In mijn omgeving zijn veel mensen die een beetje raar lachen als je Arie Boomsma ter sprake brengt. Weet niet waarom. Waanzinnig positieve man, misschien is dat het.
    Ik leg het uit. Waarom ik over Arie Boomsma begin dus.

  • Terwijl ik gisterochtend de kranten doornam, hoorde ik op de radio spreken over de lange hete zomer waarin we zijn beland, en een stuk of tien nationale problemen die opgelost moeten worden, terwijl er geen personeel is dat zich met die oplossingen kan bezighouden, want politiek... lees meer

  • Het flatgebouw heette een appartementencomplex. Klonk beter. We kwamen er te wonen halverwege de jaren zestig. Het lag aan de rand van Nijmegen, met de polder als uitzicht. Voor het gebouw was een grasveld met daarop een hoge vlaggenmast. Nieuwe bewoners moesten ervoor zorgen da... lees meer

  • Raar nieuw woord: Rolexroof. Terwijl ik nooit aan Ali B denk, gelukkig, nu even wel, want hij was er ooit het slachtoffer van. Horloge kostte 20.000 euro. Oog in oog met de struikrovers stond hij het meteen af. Met zijn collega Lil Kleine was ook zoiets aan de hand. Het fijne er... lees meer

  • Twee jaar geleden was de heer Remkes (`brandjesblusser’) voorzitter van een commissie die zich boog over de stikstofkwestie. Titel eindrapport: Niet alles kan overal. Ik weet nog dat ik dacht: graag was ik daar zelf mee gekomen. Kraakheldere woorden die werkelijk in ied... lees meer

  • Overal hier in huis staan of liggen boeken, maar er is één kast met daarin de boeken die ik altijd meteen wil kunnen vinden. Om het een beetje pathetisch te zeggen: de boeken van mijn leven. Al die boeken ken ik door en door, maar ik wil ze telkens nóg beter kennen. Daarom ga ik... lees meer

  • Wanneer het was, weet ik niet meer, waarschijnlijk langer dan tien jaar geleden: er was een landelijke staking van het openbaar vervoer, een harde actie. Al weken van tevoren over gesproken, kranten stonden er nogal vol van, maar er was één iemand die dacht dat het niet zo’n vaa... lees meer

  • Mijn huisarts zegt nooit dat ze het best moeilijk vindt haar praktijk `zo optimaal mogelijk’ te laten functioneren. Ze is geen klager. Maar ik merk het natuurlijk wel. Bijvoorbeeld aan haar assistent (m/v/x). Begin dit jaar belde je naar de praktijk, vertelde je de assistent dat... lees meer

Pagina's