In de supermarkt vraagt het meisje achter de kassa of ik zegels spaar. Ik zeg gretig ja, terwijl ik meteen besef dat ik nog nooit in mijn leven zegels wilde. Toen ik klein kind was in de late jaren vijftig merkte ik dat je bij min of meer alles zegels kreeg. Dat hoorde bij de sp... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Pleister
Misschien zijn op televisie programma’s over auto’s nog wel te doen, want dan zie je ze tenminste en ook de omgeving waar ze doorheen rijden, maar op de radio hebben ze op mij een erg saaie uitstraling. Ik luister er soms naar in de auto. Kan wel een andere zender opzetten, maar dan ben ik de vorige kwijt, en ik heb een nogal antiautoritaire autoradio, wat hij van mij heeft. Soms hoor ik iets waarvan ik opkijk. Onlangs bijvoorbeeld een autoprogramma gepresenteerd door twee mannen die elkaar niet laten uitpraten. Het ging over een auto zonder dak, dus niet met een open dak, nee, zeg maar een sportauto. Zo noemden ze die niet, ze hadden het over iets wat ik vergeten ben, doet er ook niet toe, een van de mannen zei dat `een echte kerel’ natuurlijk niet in zo’n auto ging zitten. Op dat moment reed ik door een betoverend duingebied en had best zin in zo’n auto: wind in je haar, rommelige geliefde naast je en dadelijk op een duintop picknicken met zachte witte wijn en broodjes koude kip en krab. Wat mankeert er aan mij dat ik even een vluchtig verlangen naar zo’n voertuig voel? Hoezo ben ik dan geen echte kerel? Uiteraard begin ik ook koortsachtig te denken over het wezenlijke van een echte kerel. Daarbij word ik geconfronteerd met mijn eigen auto waarin ik dus zit terwijl ik het programma beluister. Daarin kan nauwelijks iets open en na een conflict met een raar paaltje heeft hij een grote pleister op zijn kont. Wat voor soort man maakt deze auto van me? Hoor ik nooit iemand over. Zal niet voor niets zijn.
Columns
-
-
Dom, maar nog niet zo lang geleden dacht ik dat een barbier hetzelfde werk deed als een kapper en dat `barbier’ alleen een wat ouderwets woord was. Soms gaan we ouderwetse woorden gebruiken in de hoop dat we dan ook op kwaliteit stuiten. Inmiddels heb ik in de gaten dat een barb... lees meer
-
Vlak voor mijn vertrek naar de kust fiets ik haastig naar de supermarkt om daar iets te kopen wat aan de kust ook verkrijgbaar is, maar we hebben de neiging zo vaak mogelijk zo volledig mogelijk te zijn. Als ik stop voor de winkel sla ik voorover. Het voorwiel heeft zich losge... lees meer
-
Op de radio hoorde ik wéér een gesprek over de uitleg die we in de apotheek moeten krijgen, wat vaak niet gebeurt, maar waarvoor we wel iets meer dan 6 euro betalen. Blijkbaar kun je dat geld terugkrijgen, maar dat is een beetje ingewikkeld. Ik dacht al gauw: laat maar. Als je h... lees meer
-
De heidag van het kabinet eerder deze week deed me weer wel nadenken over het effect van vrijetijdskleding en praten `met de benen op tafel’ (met als toevoeging: los van de dingen van de dag). Om met dat laatste te beginnen, natuurlijk veroorzaken de benen op tafel iets in wat j... lees meer
-
Wat is nooit geweten heb is dat er tussen 1977 en begin jaren negentig in Nederland een zuiveldrank in omloop was die Tjolk heette. Nu teken ik daar meteen bij aan dat ik geen innige band heb met zuiveldranken in het algemeen. Waarom begin ik in deze verdwenen zomer ineens ove... lees meer
-
In het openbare leven van de vroege ochtend praat je sneller met mensen die je niet kent, dan later op de dag. Zeker als je iets gemeenschappelijks hebt. Bijvoorbeeld een hond. Er is nu geen hond in mijn leven, maar lang geleden wel.
-
Zaterdag was ik op het Lowlands-festival, diep in de Flevopolder. In de namiddag las ik in een van de vele tenten een paar verhalen voor. De afgelopen tien jaar deed ik dat al twee keer en telkens was het me een grote vreugde. Eén ding was anders. Toen ik het wonderlijke festiva... lees meer
-
In het duinlandschap waar ik deze dagen graag doorheen loop, staat de hei al in volle bloei. Normaal is dat, geloof ik, wat later in het jaar. Maar de natuur is van slag, hoor ik mensen zeggen. Kan de natuur van slag zijn? Volgens mij is wat de natuur doet natuurlijk. Wat maak... lees meer
-
Van economie heb ik niet veel verstand. Wel herinner ik me een vriend van mijn ouders, een econoom, die mij ooit uitlegde waarom er een boterberg was. Ik had gehoord dat er te veel boter in Nederland was en dat ze daarvan dus een berg hadden gemaakt. Die berg stelde ik me lett... lees meer
-
Gisteravond was op televisie een programma te zien dat Krasse Knarren heet. Ik had er nog niet van gehoord, maar het is iets wat werkt, immers: derde seizoen. Ik keek niet, maar las er wel over: oude Bekende Nederlanders gaan bij elkaar logeren om over vroeger te praten. Zodra i... lees meer
-
Aan het woord moet ik nog wennen, maar waar het voor staat, spreekt me aan: ontspullen. Las er een artikel over en begrijp dat steeds meer mensen ermee bezig zijn, met het leger maken om je heen. Ik wil daarin niet doorschieten, maar merk wel dat het oplucht. Toen ik vorig jaar... lees meer
-
Tot voor kort had ik nog nooit van Yezidi’s gehoord, terwijl ik toch veel lees over de wereld. Eerlijk gezegd ook niet van het Sinjargebergte. Laatst schreef ik hier dat het een vreemde, wrede zomer is. Het is ook een zomer vol vragen. Bijvoorbeeld: waarom kan een gezamenlijke a... lees meer
-
Al een paar keer las ik erover, zaterdag weer, over een kattencafé dat binnenkort in mijn woonplaats wordt geopend. Er zijn er ook in Parijs, Londen, München, Berlijn en Tokio. Ze zijn populair. De opzet is simpel: in het café worden thuisloze katten gehuisvest en er mogen uit... lees meer
-
Nog steeds houd ik niet zo van opera, maar toen ik voor het eerst Christina Deutekom hoorde zingen, dacht ik dat ik dat vast ooit zou doen. Het was nogal overweldigend. Ik hoorde haar op de radio als de Koningin van de Nacht, ze zong dat beroemde stuk waarvan ik niet weet hoe he... lees meer