Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Puffen

Woordspeling of niet: zonzeker? Ik hoorde het woord op de radio in een zinnetje dat ik niet goed verstond. Ik dacht dat het was: `De Nederlander is zonzeker.’ Maar het kan ook best zijn: `De Nederlander wil zonzeker zijn.’ In het eerste geval dus ja, een woordspeling. In het tweede geval ook min of meer, maar niet helemaal. Misschien moet ik er helemaal niet over beginnen, maar door mijn lichte allergie voor woordspelingen, spits ik waarschijnlijk iets te snel waakzaam de oren. Het gaat in ieder geval over zon, dat is duidelijk. De Nederlander kan niet zonder, ook duidelijk. Ik haast me erbij te zeggen dat ik met deze Nederlander weinig heb, want ik kan best zonder zon. Uiteraard heb ik het dan niet over zon in het algemeen, maar de vakantiezon, de zon waarvan we bruin worden, de zon waarvan we hoogzomerse kleren aan gaan trekken en met een klagend lachje puffen, terwijl we met de handen wapperen. Betekent `zonzeker’ nu dat de Nederlander onzeker wordt als de vakantiezon zich nauwelijks laat zien of is het een wens, voor mijn part een hárde eis, dus de Nederlander wil daar zijn waar de zon als een gek aan de hemel staat te branden? Ik vermoed het laatste, want zo is de Nederlander wel. Deze Nederlander reist dus naar de zonzekere bestemming, maar stel dat het daar toch tegenvalt, de zon heeft er geen zin in. Dan weet de Nederlander zich geen raad. Beetje langs winkels sjokken, op straat verveeld lopen eten, dat soort dingen. Is altijd zo: een woordspeling of wat daarop lijkt, voorspelt zélden veel goeds!

Columns

  • Verkiezingsdag lijkt nog ver weg en dat is ook zo. Voor die tijd is er nogal wat aan de hand, verscherpte maatregelen, nauwelijks pakjesavond, uiterst sobere kerstdagen, een vuurwerkloze jaarwisseling. En er gaat nog veel meer niet door. En daarna is het pas half maart. 

  • Nee, dan Angela Merkel. Die zegt tegen haar landgenoten dat Kerstmis gewoon doorgaat, MITS iedereen zich goed gedraagt. En waarschijnlijk doet iedereen dat dan ook. Kerstmis is een beloning, ook een compliment. Hier lukt dat niet, denk ik. Als wij iets willen, moet het er meteen... lees meer

  • Groot deel van de thuiswerkers heeft fysieke klachten. Vakbond CNV heeft dat onderzocht en vindt het uiteraard onacceptabel. Het is niet ondenkbaar dat er spoedig een Nationaal Platform Thuiswerkers komt, met een voorzitter die in alle praatprogramma’s verontwaardigd mag leeglop... lees meer

  • Er kwam bericht van mijn bank: ik moet me opnieuw identificeren. Vanwege nieuwe wet- en regelgeving. Ik voel dan meteen lichte paniek, want moet vast iets doen wat ik niet kan. Klinkt zo kinderachtig, maar ik heb me nooit op dit soort kwesties geconcentreerd. Tegelijkertijd denk... lees meer

  • Gisterochtend was er op de radio een gesprek met een hoge manager van de politie. De presentator noemde zijn functie, maar die klonk zo ingewikkeld dat ik die nauwelijks kan reproduceren. Als ik het kort door de bocht samenvat ging hij over lawaai en overlast. Van dat laatste be... lees meer

  • Ah, daar is de vage kennis die niet voor niets een vage kennis is. Je hebt haast, niet echt, maar toch genoeg om het haast te noemen, en dan loop je bijna tegen de vage kennis aan. Die vraagt onmiddellijk hoe het met je gaat, maar wacht je antwoord niet af en begint over zichzel... lees meer

  • Erg te moeten zeggen maar toch vroeg ik me even af: zet ik de klok vannacht nu voor- of achteruit? Die vraag duurde niet zo lang als een paar jaar geleden, want inmiddels heb ik het ezelsbruggetje onthouden: voorjaar vooruit. Zelfs het onthouden van dat ezelsbruggetje kostte eni... lees meer

  • Soms denk ik aan de laatste dagen van het jaar. Ik hoor bij de mensen die dan een beetje wegzinken in zachte melancholie en in die stemming gaan mijmeren over de gebeurtenissen van het bijna voorbije jaar. 

  • Kwam bekoorlijk aan, foto gisteren in deze krant: grootvader met twee kleinkinderen versieren een kerstboom. Geen foto van vorig jaar, nee nu, oktober. Achter de kleinzoon zag ik op een sierlijk tafeltje ook nog zo’n kerstding staan dat zich nauwelijks laat omschrijven, wat je m... lees meer

  • Waarom lezen we gefascineerd over het leed van anderen? Waarom kijken we naar een film die begint met een psychopathische clown met een hakbijl op weg naar een boerderij? Misschien doen we dat om ervan te leren. Leed kan te voorkomen zijn als je sommige dingen niet doet. Welke d... lees meer

  • Er zijn mensen die altijd iets willen zeggen, ook als het écht niet hoeft, een commentaartje, meninkje, grapje. Of per se iets willen delen, meestal over het weer: “Stevig windje.” Meestal kun je er nauwelijks op reageren, ja, met “Zeg dat wel” of om een grapje luchtig lachen. H... lees meer

  • In het journaal zie ik veel vreemde grimmigheid van mensen die zich verzetten tegen de maatregelen van de overheid. Vaak is het beschamend. Ik denk dan telkens dat het gelukkig ver bij me vandaan gebeurt, wat natuurlijk onzin is, maar ik wil het graag denken.

  • De dag na de persconferentie van de premier en minister Hugo werd onze straat weer autovrij. Dat wás die al sinds halverwege de zomer, maar de afgelopen maand niet, vanwege werkzaamheden, gasleidingen. Min of meer het tegendeel van autovrij. 

  • Leek me wel wat, een blokjesverjaardag. Woord kende ik niet, het verschijnsel evenmin, maar de premier had het er dinsdagavond over. Dus dat niet alle gasten tegelijk komen, maar in blokjes van vier of twee of drie (hangt er vanaf of er een boa in de buurt is).

  • Gistermorgen hoorde ik op de radio een interview met Gerard Krol over wie aan het eind van het gesprek werd gezegd dat hij voorzitter is van de VNK. De presentator lichtte de afkorting toe: Vereniging Nederlandse Kerstbomenkwekers. Natuurlijk, denk ik dan, zo’n vereniging moet e... lees meer

Pagina's