Rituelen kunnen verbleken. Waarschijnlijk gebeurt dat wanneer je beseft dat je ze niet meer nodig hebt. Van de meeste nieuwjaarsdagen in mijn leven staat me weinig bij, ook omdat het altijd van die richtingloze dagen waren. Het nieuwe jaar was begonnen, maar ook weer niet. Je ha... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Rust
Veel winkels hebben het moeilijk in de crisis, maar ik lees dat het goed gaat met de aquariumwinkels, beter dan met andere dierenwinkels. Wist ik niet, natuurlijk niet. Het is informatie die me ineens bezighoudt. Wat zegt het over onze samenleving? Kan een aquarium helpen je daarin staande te houden? Lang geleden was er een aquarium in mijn leven. Nou ja, aquarium, een kleine vissenkom waarin twee goudvissen zwommen. Ik vierde mijn negentiende verjaardag en kreeg de kom met de vissen van een vriendin die zei dat ik er `misschien rustig’ van kon worden. Toen de verjaardag voorbij was, leefden de vissen al niet meer. Ik ben rond sinterklaas jarig en er was een pepernoot in de kom beland. Daar zijn de goudvissen aan gestorven. Ik was alleen in mijn smalle studentenkamer, er stond harde muziek aan (Black Sabbath), ik keek naar de dode vissen en vroeg me af op welk punt van mijn leven ik was beland en ook dacht ik na over het perspectief dat ergens moest gloren en vroeg me af waar dat kon zijn. Ik spoelde de vissen door de wc, het ging me te ver ze te begraven, wat ook kwam doordat ik geen band met ze had kunnen opbouwen. Nu is het later geworden in mijn leven. Aan rust kom ik nog steeds niet toe, wat ik niet erg vind, maar wat kan ik zeggen over iets waarvan ik niet weet wat het is, in dit geval dus rust? Moet ik een man met een aquarium worden? In mijn omgeving heeft niemand er een. Ik hoor er ook nooit iets over. Het is onbekend terrein. Kan een aquarium voor optimisme zorgen dat ik over het hoofd zie?
Columns
-
-
Het is dat vuurwerk me nauwelijks interesseert, anders zou ik me wel verdiepen in hoe het nu precies zit. Het gaat dan om vuurwerk waarvan veel mensen vinden dat het ertoe doet, dus niet van die sterretjes en alles wat daarmee verwant is. Je mag dat vuurwerk wel kopen maar niet... lees meer
-
Regelmatig schrijf ik hier dat we een beetje moeten uitkijken voor het woord `leuk’. We gebruiken het te vaak, het wordt te algemeen, er zit geen zeggingskracht meer in. Ik ben er voor het alleen maar uit te spreken wanneer het gaat om iets wat een zekere amusementswaarde heeft.... lees meer
-
“Nou, ik zie je nog wel voor de jaarwisseling,” zei ik gisteren tegen een vriendin met wie ik een tijdje voor de supermarkt had staan praten.
Ze schudde tevreden haar hoofd. Dadelijk ging ze naar een huisje in de Achterhoek en kwam pas rond 6 januari terug: “Dan is al het g... lees meer -
We weten inmiddels dat één klacht een carrière kan breken. Laten we zeggen: twee klachten. Meestal anoniem, want vaak zijn klagers geen dappere mensen.
-
”En? Hoe waren je kerstdagen?”
Al levenslang heb ik een lichte hekel aan opsommerige antwoorden, want zo’n antwoord is hier dan wenselijk: wat je hebt gedaan, met wie, hoe het eten was, nog cadeaus gekregen? In je jeugd, later soms ook nog, moest je zo ook over je verjaarda... lees meer -
“Fijne dagen!” Hoe vaak hoorden we die wens deze week? Graag wil ik altijd fijne dagen, maar de komende twee moeten fijner dan fijn zijn. Is misschien best hard werken.
-
Waar ik zo nu en dan aan terugdenk is dat ik als kind het liefst zo laat mogelijk naar bed ging. Opblijven, ja, dat is het woord: “Mag ik nog even opblijven?” En als dat mocht, was het een triomf waarvoor je nauwelijks woorden had. Opblijven! Nooit vroeg naar bed. Want dat was h... lees meer
-
Vreemd dat het woord van het jaar me nog nooit opgetogen heeft gestemd. Nooit dacht ik: wat fijn dat dit is toegevoegd aan de woorden die we al hadden. Hoe meer woorden, hoe beter, dat natuurlijk wel, onze zeggingskracht wordt er sterker van.
-
Vorige maand stuurde een vriend me een bericht door uit Brussel. Ging over de Smurfen, stripfiguren die ik ken uit mijn kindertijd en van Vader Abraham en die me nooit konden boeien. Het bericht interesseerde me echter. Op muren in Brussel worden veel striphelden geëerd. Ze staa... lees meer
-
Ver weg, Ridderkerk. Ben er nog nooit geweest, zou ook niet weten waarom. Ik ken zelfs niemand die het ooit over Ridderkerk heeft. Toch spat er een bericht uit vandaan dat je enige tijd bezighoudt: “Man overleden na ontploffing vuurwerk.”
-
Vorige week moest ik in een theater voorlezen uit mijn nieuwe boek. Daar was ook Suzanna Jansen die De omwenteling schreef. Over het gevecht dat vrouwen vorige eeuw moesten leveren om als `gewoon mens’ te worden behandeld. Ze las een passage voor waarin haar moeder van... lees meer
-
Er zijn van die verschijnselen die zich telkens weer voordoen. Ze zijn niet van het hoogste belang, maar hebben iets irritants en ook fascinerends. Bovendien zijn ze niet te verklaren. Bijvoorbeeld een ding dat je zojuist nog in handen had en ineens nergens meer te vinden is, te... lees meer
-
Ineens besefte ik weer dat het me nooit is gelukt een hobby te hebben. En Kuifje dan? Ik verzamel toch spullen die met zijn avonturen te maken hebben? Ja, is zo, maar dat beschouw ik niet als een hobby. Ik heb ook veel boeken, maar dat is ook geen hobby. Hoort bij mijn manier va... lees meer
-
De kerstsfeer zit er behoorlijk in. Dan heb ik het niet alleen over de bont verlichte bomen en andere fascinerende kerstversiering. Ik las een artikel over het iets te grote aanbod van ballen voor de boom, ballen die geen ballen meer zijn, maar kleine vleugelpiano’s of hotdogs.... lees meer