Soms hoor je alleen een stem en zie je de rest van de persoon er niet bij. In een telefoongesprek bijvoorbeeld, met een onbekende dus, of op de radio of achter je, terwijl je in de trein of bus zit, of op een terras. Ik probeer me dan voor te stellen wie er bij die stem hoort. E... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Rustgevend
In een boekwinkel hoor ik twee vrouwen in gesprek over hun tuinen. Ineens zegt een van de vrouwen, de aanleiding is me ontgaan: `Dat noem ik nu een ik-momentje.’ Ze heeft een vriendelijke stem. Het woord ken ik niet, ik-momentje. Het zal het vast weleens langs me heen zijn gewaaid, in een radio- of televisieprogramma. Misschien kwam ik het ooit tegen in een tijdschrift. Het is echter nooit blijven hangen. Ik herinner me een reclame voor koffie, waarin het ging om `een moment voor jezelf’, maar ik stond niet stil bij de vraag hoe zo’n moment er dan ongeveer uit moet zien. Maar goed, ik haalde mijn schouders op, het was een reclametekst, klaar, even onzinnig als `omdat je het wáárd bent’. In de boekwinkel bijt het ik-momentje zich zacht in me vast. Ik hoor het niet meteen uit mijn mond komen, maar misschien noem ik het anders, hoewel ik niet weet hoe. Héb ik eigenlijk wil ik-momentjes? Wanneer doen zich die dan voor? Wat doe ik er zelf aan om ze te laten ontstaan? Gaat mijn leven erop vooruit als er meer ik-momentjes zijn? Ben ik nu me dit bezighoudt, in een ik-momentje verzeild geraakt? Ik denk het niet, want het ik-momentje moet waarschijnlijk een rustgevend gevoel opleveren. Is nu allerminst het geval. Ik barst van de vragen! Lastig is dat ik hierover ook niet een van mijn intimi kan bellen: `Hoe zit het met jouw ik-momentjes?’ De ander zal afstandelijk informeren of het vannacht laat is geworden en of ik ervoor zorg dat ik tijdig winterklaar ben. Ik moet ergens los van komen, maar weet niet van wat!
Columns
-
-
Van de stilte van de nacht houd ik zeer, meer nog van de vroege ochtend. Het mooiste vind ik dan ook mee te maken hoe de stilte van de nacht langzaam verandert in een vroege ochtend, met dat aarzelende licht en geheimzinnige blauw in de hemel en dan een kleine wereld die steeds... lees meer
-
Licht ontdaan maak ik me los uit de stoel van de tandarts. Laat ik het zo zeggen: zijn behandeling was intens. Hij had me gewaarschuwd en gevraagd of ik verdoving wilde. Hoefde niet, ben je gek! Hij zegt: “Het viel zeker niet mee.” Ik maak een nonchalant wegwuifgebaar, zeg dat i... lees meer
-
Het is nog niet zo laat in de ochtend, ik zit rustig te werken en hoor ineens enorm lawaai. Nee, het is geen lawaai, maar muziek, een melodieuze rap, niet slecht, maar wel keihard. Komt van de straat. Misschien wordt er iets aangekondigd, ik loop naar de voordeur en het geluid w... lees meer
-
De laatste jaren herlees ik meer boeken dan dat ik nieuwe lees. Misschien verandert dat weer, ik weet het niet. Er is er een die ik anders herlees dan de rest. Het is trouwens geen lezen te noemen. Er staan vooral namen in en kleine fotootjes, hier en daar wat tekst. Het heet `I... lees meer
-
Toen een paar jaar geleden een monteur vaststelde dat de verwarmingsketel voorgoed kapot was, stelde hij voor dat ik een andere kocht, en niet zomaar één: “De Rolls-Royce onder de verwarmingsketels.” Klonk goed. Weekje later kwam hij die installeren, met een collega die van ontz... lees meer
-
Sinds kort is er op de fitnessclub een nieuwe coach bij gekomen. Ze is nog niet zo lang van de coachschool, haar opleiding wordt nu verfijnd door de hoofdcoach en ik kan niet anders zeggen dat ze van wanten weet.
-
Wanneer is iemand een verward persoon? En dan bedoel ik een verward persoon die steeds vaker in de media figureert. Er gebeurt iets dat behoorlijk ontregelend is, maar zonder duidelijk doel. Meestal komt dat dan door toedoen van een verward persoon, iemand die verdwaald is in de... lees meer
-
“Nou, dat is niet helemaal mijn muziek,” hoor ik me soms beweren. Dat is wanneer ik iets van U2 hoor, of die Weense Nieuwjaarmuziek of Hollandse huilliedjes (`Ik ben zo eenzaaaam zonder haaaar’ – Koop dan een leuke pruik, denk ik dan).
Als iemand mij vraagt “Wat dan wel?”... lees meer -
Gistermorgen liep ik door de buurt, vrij vroeg, omdat ik niet lang daarna de rest van de dag binnen zou blijven. Ik passeerde de friteskraam. De uitbater ervan was vet aan het verhitten. Ik stelde een overbodige vraag, waar ik normaal op tegen ben, maar nu was die er ineens uit:... lees meer
-
Feestelijkheden kan ik aantrekkelijk vinden, maar op Koningsdag kan ik niets bedenken wat ik leuk vind om te doen, althans niets wat met Koningsdag te maken heeft. Daarom ga ik in een stil hoekje van het huis zitten lezen, maar dat huis bevindt zich in het centrum van een kolken... lees meer
-
Tijd geleden liep ik met een Vlaamse kennis door Brussel en toen een auto ons de pas afsneed, wees hij naar de inzittenden ervan: “Kijk, de koning en koningin.” Geen mens zwaaide, iedereen deed net alsof die auto ons niet passeerde. Ik vroeg of er soms iets aan de hand was. De V... lees meer
-
Paar jaar geleden onderging ik een kleine operatie aan mijn arm. Er moest iets uit, een dingetje. Graag gebruik ik het woord `sportblessure’, maar het was geen tennisarm, iets dat daaraan voorbijging, maar toch een kleinigheidje. Ik kreeg een roesje, maar daaruit werd ik wakker... lees meer
-
Eigen schuld is het, ik begon zelf over buiten spelen, maar dat mag. Paar dagen geleden waren de Koningsspelen en vrijdag is het Koningsdag en dan spelen we ook allemaal min of meer buiten, maar ik noem het alleen maar zo in een poging die dag vaag aantrekkelijk te vinden.
-
Zaterdag zag ik het Jeugdjournaal waarin de koning werd geïnterviewd, een dag later. Ging over de Koningsspelen, wat ik een beetje ouderwets woord vind, zeker in combinatie met `in het gehele koninkrijk’, maar het heeft ook iets goedmoedigs. Ik heb er trouwens niets over te zegg... lees meer