Aan veel van mijn leraren heb ik goede herinneringen. Toen ik op school zat, kon ik me dat niet voorstellen, want het enige wat ik wilde was daar weg zijn. Met mijn diploma’s heb ik nooit iets gedaan, maar het onderwijs wel iets met mij, zonder dat ik sterk concreet over kan z... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Rustgevend
In een boekwinkel hoor ik twee vrouwen in gesprek over hun tuinen. Ineens zegt een van de vrouwen, de aanleiding is me ontgaan: `Dat noem ik nu een ik-momentje.’ Ze heeft een vriendelijke stem. Het woord ken ik niet, ik-momentje. Het zal het vast weleens langs me heen zijn gewaaid, in een radio- of televisieprogramma. Misschien kwam ik het ooit tegen in een tijdschrift. Het is echter nooit blijven hangen. Ik herinner me een reclame voor koffie, waarin het ging om `een moment voor jezelf’, maar ik stond niet stil bij de vraag hoe zo’n moment er dan ongeveer uit moet zien. Maar goed, ik haalde mijn schouders op, het was een reclametekst, klaar, even onzinnig als `omdat je het wáárd bent’. In de boekwinkel bijt het ik-momentje zich zacht in me vast. Ik hoor het niet meteen uit mijn mond komen, maar misschien noem ik het anders, hoewel ik niet weet hoe. Héb ik eigenlijk wil ik-momentjes? Wanneer doen zich die dan voor? Wat doe ik er zelf aan om ze te laten ontstaan? Gaat mijn leven erop vooruit als er meer ik-momentjes zijn? Ben ik nu me dit bezighoudt, in een ik-momentje verzeild geraakt? Ik denk het niet, want het ik-momentje moet waarschijnlijk een rustgevend gevoel opleveren. Is nu allerminst het geval. Ik barst van de vragen! Lastig is dat ik hierover ook niet een van mijn intimi kan bellen: `Hoe zit het met jouw ik-momentjes?’ De ander zal afstandelijk informeren of het vannacht laat is geworden en of ik ervoor zorg dat ik tijdig winterklaar ben. Ik moet ergens los van komen, maar weet niet van wat!
Columns
-
-
“Er zit een zoetje in.” Ik loop over de zaterdagse markt in het kleine dorp aan zee waar ik al drie weken ben, en tijdens het passeren van de kaaskraam hoor ik het: “Er zit een zoetje in.” Een medewerker van de kraam zegt het tegen een mevrouw met een wat een plechtige uitstra... lees meer
-
Wie mij kent, weet dat ik hecht aan sfeer. Graag overal sfeer. Maar sfeer moet wel sfeer zijn. In het journaal ging het eergisteren over het serveren van wijn (en blokjes kaas) bij de kapper, boekhandel en slijter. Deze voorbeelden werden genoemd. Bijvoorbeeld de slager zat er... lees meer
-
Bijna altijd zit er in gebrek in iets wat nieuw is. Volmaaktheid hoeft voor mij helemaal niet, maar wel als ik een apparaat koop dat niet doet wat me bij aankoop voor ogen stond. Het vreemde is misschien dat ik min of meer uitga van een gebrek.
-
In het mooie radioprogramma OVT ging het zondag over het jubileum van Ikea, 40 jaar in Nederland. De eerste Nederlandse directeur kwam aan het woord en zijn vrouw ook. Het ging allemaal niet zomaar, want Nederland moest nog erg wennen aan nieuwigheid. Ik heb niet zo veel met Ike... lees meer
-
Ook deze week begin ik met een onderzoek van het Centraal Bureau voor de Statistiek. Vorige week meldde die instantie dat we meer vertrouwen hebben in elkaar en in instanties, een verheugende bericht. Nu is onderzocht waaraan we ons ergeren, niet in het algemeen, maar in onze... lees meer
-
Ze hebben iets met elkaar te maken, januari en juni. In januari zijn de feestdagen voorbij, het geld is op en er is het vooruitzicht van een lang, nieuw jaar waarin van alles moet en gaat gebeuren. De hemel ziet er schraal uit, het is winter maar die moet nog op kleur komen. M... lees meer
-
Graag wil ik goed bezig zijn. Ja, wie wil dat niet, denk ik er meteen bij. Maar volgens mij zijn er mensen van wie het niet per se hoeft. De mensen die ik ken, willen het gelukkig wel, ieder op geheel eigen wijze – dat laatste moet je erbij zeggen. Ik dus ook, maar soms vraag... lees meer
-
Telkens als ik een woord lees waarin `beleving’ voorkomt, wordt er iets in mij gealarmeerd zonder dat ik weet wat dat is.
Bijvoorbeeld eergisteren de belevingvlucht boven onder meer Gelderland en Overijssel, een Boeing 737 zonder passagiers. Dus om de inwoners te laten b... lees meer -
Soms stel je jezelf ineens een vraag die je niet had verwacht, bijvoorbeeld: vind ik het erg dat Blokker misschien (misschien!) verdwijnt? Ik zeg trouwens altijd De Blokker. Nu lijkt het net alsof ik die naam dagelijks uitspreek, maar dat is niet zo. Ik kom er niet vaak, maar... lees meer
-
Nog steeds ben ik blij met de onderzoeksresultaten die het Centraal Bureau voor de Statistiek gisteren bekendmaakte: Nederlanders hebben weer vertrouwen in elkaar en instanties, niet alle instanties, maar de meeste. Ik weet zeker dat ik dat ook heb. Wanneer ik wantrouwen voel... lees meer
-
Een mevrouw van de bank belt: “U weet dat u meer kunt doen met uw spaargeld?” Haar stem klinkt blij en bezorgd. Ik denk aan mijn moeder. Als mijn vader aan het begin van een vakantiereis in de auto stapte en zei “Ik weet nu precies hoe ik moet rijden”, zei ze: “Wat fijn, jonge... lees meer
-
Als iemand zegt “Ik ben er niet, let maar niet op mij” is waakzaamheid geboden. Je kunt ook niet aanwezig zijn en hoeft daarom niets te zeggen, maar je bent er wel en zegt dat het niet zo is. Meestal is zo iemand enórm aanwezig. Je kunt er op geen enkele manier omheen.
-
Al vaak heb ik de Amerikaanse president zijn handtekening zien zetten. Met een stift. Daarna houdt hij het document omhoog om te laten zien dat die handtekening er echt staat. Van aan afstandje heb ik die vaag bestudeerd, maar nu zag ik hem van dichtbij, onder de brief die hij... lees meer
-
Telefonisch contact met autoriteiten blijf ik moeilijk vinden, zeker als ik in dat gesprek moet erkennen dat ik iets fout heb gedaan, vergissinkje, woorden verkeerd begrepen. Daar moet ik onderhand vanaf. Maar ja, ik ken niemand die luchtig zegt: doe ik wel even. Maar volgens... lees meer