Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Schoner

In een stadsfile dommel ik achter een hoge, blauwe vrachtwagen. Op de achterkant staat dat die van een bedrijf is dat archieven vernietigt. Over hoe dat gaat kun je informatie krijgen op een website: vernietigen.com. Er zit weinig beweging in de file en ik ga automatisch mijmeren over een bedrijf dat vernietigt. Ineens zie ik weer een gat in de markt! Dit bedrijf houdt zich met archieven bezig, maar er zijn natuurlijk ook andere dingen te vernietigen. Ik denk aan spullen die we enthousiast op straat bij het vuilnis zetten. Dan zijn die natuurlijk ook weg uit je huis, maar ze laten vernietigen kan misschien meer opluchten. Ik denk bijvoorbeeld aan apparatuur die altijd teleurstellend heeft gefunctioneerd. Of je relatie is verbroken en je zit nog met een spuuglelijk servies van je schoonmoeder, met suffe oranje bloemetjes, een kerstcadeau dat het begin was van nogal mislukte kerstdagen. Natuurlijk kun je het ook lekker kapot gaan gooien, maar als het wordt opgehaald door een bedrijf dat gespecialiseerd is in vernietigen, kan je hoofd daarvan nog schoner worden. Of het logeerbed waarin pas nog een zéér vervelende logé heeft geslapen. Ik stel me een vrolijke bedrijfswagen voor, alsjeblieft geen somber voertuig. Lentegeel, met aan weerskanten een afbeelding van een energieke man en vrouw die vrolijk op voorwerpen staan te stampen. En uiteraard een puike slogan die iets meer zegt dan `Weg Is Weg!’of  `Uw Zorg Is Onze Zorg’. Nee, het moeten woorden zijn waarvan je meteen grimmig gaat glimlachen.                                                                                                         

Columns

  • Of ik mee ga doen met het nieuwe winkelen? Liever niet, maar ja, ik vind natuurlijk dat ik de winkeliers moet steunen. Vorige week was er van het nieuwe winkelen nog geen sprake. Tot volgende week dinsdag nog steeds niet. Nee, we doen het braaf, telefonisch of digitaal bestellen... lees meer

  • Gisteren heette mijn column `Ranja’. Vind ik een geruststellend woord waarvan ik dacht dat het stilletjes en tragisch aan het verdwijnen was. Een vriend stuurde me een artikel uit Adformatie, het vlakblad voor mensen die in de reclame werken. Daarin staat dat Ranja terug is. Bli... lees meer

  • Als ik te vroeg wakker word, de nacht is niet eens voorbij, ligt de papieren krant nog niet op de deurmat. Snap ik. Gelukkig kan ik ook kranten op mijn tablet lezen en in bed heeft dat iets makkelijks. 

  • Zaterdag op weg naar de markt kom ik een buurman tegen die zegt dat het `een dunne markt’ is: “Want iedereen is natuurlijk schaatsen.” Ik knikte, wist het, op de radio hoorde ik dat op veel plekken in het land in alle vroegte de parkeerplaatsen al vol waren, uiteraard niet parke... lees meer

  • Lang niet meer gedaan, gistermorgen keek ik even naar het ochtendprogramma op televisie. Echt even maar, want ik viel binnen toen de goed gehumeurde presentatrice zei: “Geen polonaise, maar solonaise.” Voor iemand die terugdeinst voor slappe woordspelingen, viel dit niet mee.... lees meer

  • De Koninklijke Nederlandse Schaatsbond heeft ook een afdeling die sectie Natuurijs heet. Uiteraard heeft die sectie een voorzitter. Ik las een interview met hem. Hij schaatst zelf niet, wat je opmerkelijk zou kunnen vinden, maar dat moet uiteraard kunnen. Er zijn meer mensen die... lees meer

  • Wanneer ik in alle vroegte de ochtendkranten van de deurmat pak, merk ik sterk dat ik dan ook een diepe buiging maak voor de bezorger ervan, voor alle bezorgers. Mijn eerste handeling van die dag, de kranten pakken, is niet te vergelijke met de hunne

  • Het openbare leven heeft al enige tijd zo’n beetje alle dynamiek verloren die het aantrekkelijk en tintelend maakt. Liever heb ik het nooit over het weer, want dat is er en dat is wel genoeg, maar nu zorgt het voor solidariteit. Hoeven we geen woorden aan vuil te maken. Die over... lees meer

  • Er zijn grote en kleine historische gebeurtenissen. Over een jaar of tien, vijftien zeggen we tegen onze kinderen en kleinkinderen: “Ja, toen zat het hele land op slot.” Met natuurlijk de toevoeging: “Wees maar blij met wat je hebt.” Net zoals kinderen die geboren zijn in de jar... lees meer

  • Het einde van de Golden Earring was onvoorstelbaar. Afgelopen dagen is er veel over gezegd en geschreven, natuurlijk. De aanleiding is tragischer dan het gevolg, want het slotakkoord kon niet zo heel ver weg zijn, maar graag had ik meegedaan met het applaus. Het liefst in een ni... lees meer

  • Een vriendengroepje waartoe ik behoor, komt eens in de paar maanden bij elkaar, om te eten, te drinken en onze levens te bespreken. Aan het begin van de avond maken we `het medisch rondje’: iedereen praat hooguit 3 minuten over kwalen en aandoeningen, ziekenhuisbelevenissen en v... lees meer

  • Een vriendengroepje waartoe ik behoor, komt eens in de paar maanden bij elkaar, om te eten, te drinken en onze levens te bespreken. Aan het begin van de avond maken we `het medisch rondje’: iedereen praat hooguit 3 minuten over kwalen en aandoeningen, ziekenhuisbelevenissen en v... lees meer

  • Het carnavalsvirus is sterker dan het coronavirus. Beweer ik niet, maar een burgemeester uit Limburg. Hij en zijn collega’s voorzien problemen. Carnavalsvierders die op geheime plekken bij elkaar komen om daar `uit hun dak te gaan’. Fysieke feesten worden dat genoemd. Nooit geda... lees meer

  • Mooie aanduiding: in het zicht van de haven. Komt ook doordat ik van havens houd. Een gedicht van J.Slauerhoff begint met “Alleen de havens zijn ons trouw”. Goed, in het zicht van de haven wil ik niet stranden of zinken. 
    Ik weet niet hoe het gaat met de bevolkingsgroep waa... lees meer

  • Lang geleden dat ik gekampeerd heb. Van die vakanties herinner ik me dat ik enorm kon mijmeren over mijn eigen bed, een douche die alleen voor mij was, en een simpele fauteuil waarin je een boek kon zitten lezen, zonder dat er de hele tijd mensen voorbij liepen met een toiletrol... lees meer

Pagina's