Wanneer iemand in verontwaardigde wanhoop roept `Is dan niets meer heilig?’ (ik hoor het vaak), denk ik meteen: kalm aan, alsjeblieft, er is nog steeds best veel heilig, geen gezeur, er zijn ergere dingen.
Maar soms mag, nee moet er iets heilig zijn. Stilte bijvoorbeeld. Ik... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Serieus
Zijn baasjes zijn met vakantie, daarom moet ik op de buurpoes passen. Hij is geen poes, maar een kater. `Poes’ is echter een mooier woord, zachter. Hij is overigens ook geen ware kater meer, maar geholpen. Ik pas trouwens niet op hem, geef hem alleen maar eten en drinken. Op poezen valt volgens mij nauwelijks te passen, ze passen op zichzelf. Hulp daarbij lijken ze hinderlijk te vinden. Ik denk dat ik dat begrijp, hoewel ik heus wel weet dat ik het niet in mijn hoofd moet halen te denken dat ik poezen begrijp. Toch denk ik het. Zelf heb ik soms ook last van goede bedoelingen die anderen met me hebben, maar omdat het goede bedoelingen zijn, zeg ik er niets van, maar het liefst wil ik grommen: láát me nou maar even. Ik ga zo vroeg mogelijk naar de buurpoes, want dan weet hij dat ik hem serieus neem. Als ik het huis binnenkom, hoop ik dat hij blij is. Is hij niet. Hij is onrustig en geïrriteerd. Ik houd mezelf voor dat dat niet aan mij ligt, maar aan zijn baasjes die vakantie vieren. Als ik eten en vers water in zijn bakjes heb gedaan, ga ik aan tafel de ochtendkrant lezen. Misschien vindt hij dat gezellig. Terwijl ik lees spreek ik de poes toe, omdat ik denk dat dat prettig is voor het dier. Hij moet immers gewend zijn aan menselijke stemmen. Ik leg uit wat de Vierdaagse is. Als hij klaar is met eten, kijken we elkaar aan. De ochtend glanst in zijn rode vacht. Het is stil in huis. Ik weet niet hoe te reageren op zijn boze melancholie. Ik zeg maar weer, met kinderlijk hoge stem, dat ik hem begrijp. Maar ja.
Columns
-
-
Gisteren had ik twee afspraken en zaterdag werd ik twee keer op het hart gedrukt niet te vergeten dat de zomertijd was ingegaan: “Zou jammer zijn als je te laat was!”
-
Soms weet je meteen dat iets niet aan je besteed is, terwijl je vaag zou willen dat het wel zo was. Bijvoorbeeld het apparaat dat je verbindt met je mobieltje en dat je in staat stelt iemand te kussen die ver weg is. Voorziening ziet er niet aantrekkelijk uit, zoet van kleur met... lees meer
-
Volgens mij is het een verschijnsel uit de praatcultuur van de jaren zeventig: de werkgroep. In onderwijsinstellingen, bedrijven, bij de overheid, overal wemelde het van de werkgroepen. Een werkgroep hield zich bezig met problemen, lastige kwesties, brandende vraagstukken en doo... lees meer
-
Al een week ben ik aan de kust. De bomen aan de weg erheen zijn nog kaal en winters, de dagen roeren zich kil, de hemel huilt vaker wel dan niet, er staat een felle wind en de zee ziet er guur uit, vol grauwe golven, Is allemaal niet erg, integendeel, ik vind het aangenaam. En h... lees meer
-
Wat hartverwarmend, ja bemoedigend dat we nog steeds in een van de gelukkigste landen van de wereld wonen. Op nummer 5! Best hoog. Finland wéér op nummer 1, maar dat moeten we gewoon accepteren. Hoort ook bij geluk, geloof ik: dat je in staat bent veel te accepteren.
-
Als je een wedstrijd verliest, moet je de trainer niet ontslaan. Hebben we vaker gehoord, maar zo nu en dan moet het herhaald worden. Ik las die woorden gisteren in deze krant in een stukje over het topberaad van het CDA. Vindt vandaag plaats. Natuurlijk gaat het duchtig over de... lees meer
-
Een vriend zegt dat op de rekening van de tandarts `poetsadvies’ staat. En daarachter 50 euro.
Ik vraag of het om een lange uiteenzetting ging.
`Nee, hij zei hoe ik dat moest doen. Wist ik natuurlijk ook wel, maar ik deed het niet altijd. Nou ja.’
Hij stuurde de t... lees meer -
Afgelopen week trok ik met zangeres Beatrice van der Poel door het land met ons theaterprogramma Montere Weemoed. We zijn altijd aan het eind van de middag ter plekke. De zangeres gaat dan met de geluidstechnicus de boel op het podium regelen, waar ze mij niet bij kunne... lees meer
-
Telkens wanneer ik het woord `beleving’ lees of hoor, wordt in mij waakzaamheid gemobiliseerd. Gisterochtend dwaalde ik door het verkiezingsnieuws in de kranten. Ik ging voorbij aan het grote nieuws, want dat was inmiddels enorm bekend, net zoals wat iedereen daarvan dacht, net... lees meer
-
Was onze premier gisteren gast in Koffietijd? Of was het eergisteren? Het kwam niet in me op voor de tv te gaan zitten, maar het interesseert me wel. Dat hij dat doet, bedoel ik. Hij zal ongetwijfeld een prima indruk gemaakt hebben. Net zoals in Vandaag Inside ... lees meer
-
Met teleurstellingen ga ik al mijn hele leven slecht om. Niet dat ik er woedend of geïrriteerd op reageer, dééd ik dat maar, nee, ik ga ze vergoelijken, altijd zoek ik de zonnige kant op.
-
Veel mensen zitten raar in elkaar. Misschien iedereen wel. Het onderscheid tussen mensen die raar in elkaar zitten, en mensen bij wie dat niet het geval is, valt niet opzienbarend op. Maar ja, wat is raar? Als we niet raar in elkaar zaten, waren we misschien lang niet zo interes... lees meer
-
Als je ergens makkelijk grapjes over kunt maken, moet je het maar niet doen. Zaterdagavond flitste ik langs een praatprogramma waarin een hoge politieman aan het woord was. Eerder op de dag was hij betrokken geweest bij de acties in Den Haag.
Het ging even over de demonstr... lees meer -
Optimistisch stemmend bericht dat steeds meer jongeren loodgieter willen worden. Dankbaar beroep. Als je een loodgieter nodig hebt, verkeer je meestal in moeilijkheden, de kelder loopt onder, de inhoud van het bad komt door het plafond heen, je hebt nauwelijks tijd te beseffen w... lees meer