In de vroege ochtend schiet het soms door me heen: in mijn puberjaren werkte mijn vader in Amsterdam, op een sociale academie. Hij ging om een uur of 7 met de trein vanuit Nijmegen en daarvoor nam hij een stevig ontbijt tot zich met als voornaamste ingrediënt gebakken spek. Geen... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Serieus
Zijn baasjes zijn met vakantie, daarom moet ik op de buurpoes passen. Hij is geen poes, maar een kater. `Poes’ is echter een mooier woord, zachter. Hij is overigens ook geen ware kater meer, maar geholpen. Ik pas trouwens niet op hem, geef hem alleen maar eten en drinken. Op poezen valt volgens mij nauwelijks te passen, ze passen op zichzelf. Hulp daarbij lijken ze hinderlijk te vinden. Ik denk dat ik dat begrijp, hoewel ik heus wel weet dat ik het niet in mijn hoofd moet halen te denken dat ik poezen begrijp. Toch denk ik het. Zelf heb ik soms ook last van goede bedoelingen die anderen met me hebben, maar omdat het goede bedoelingen zijn, zeg ik er niets van, maar het liefst wil ik grommen: láát me nou maar even. Ik ga zo vroeg mogelijk naar de buurpoes, want dan weet hij dat ik hem serieus neem. Als ik het huis binnenkom, hoop ik dat hij blij is. Is hij niet. Hij is onrustig en geïrriteerd. Ik houd mezelf voor dat dat niet aan mij ligt, maar aan zijn baasjes die vakantie vieren. Als ik eten en vers water in zijn bakjes heb gedaan, ga ik aan tafel de ochtendkrant lezen. Misschien vindt hij dat gezellig. Terwijl ik lees spreek ik de poes toe, omdat ik denk dat dat prettig is voor het dier. Hij moet immers gewend zijn aan menselijke stemmen. Ik leg uit wat de Vierdaagse is. Als hij klaar is met eten, kijken we elkaar aan. De ochtend glanst in zijn rode vacht. Het is stil in huis. Ik weet niet hoe te reageren op zijn boze melancholie. Ik zeg maar weer, met kinderlijk hoge stem, dat ik hem begrijp. Maar ja.
Columns
-
-
De meeste mooie momenten doen zich voor als je die niet verwacht. Vaak ook op plekken die nauwelijks geschikt zijn voor zulke momenten.
-
Op 13 juni van dit jaar besloot de orthopeed dat mijn rechterknie vervangen moest worden door een nieuwe. Ik vroeg of ze er genoeg in voorraad had, want je hoort vaak dat er veel op is in de medische wereld. Moet er niet aan denken: je ligt op de operatietafel, oude door sportbe... lees meer
-
Van veel teleurstellingen word je sterker. Soms niet meteen, maar uiteindelijk wel, meestal. Toch proberen we ze te voorkomen, wat natuurlijk niet altijd lukt.
Ik heb nog niet gekeken naar een nieuw televisieprogramma dat GoedNieuws heet. De naam zegt het al: er wordt daar... lees meer -
Onlangs las ik een stuk van Beatrice de Graaf, hoogleraar politieke en internationale geschiedenis in Utrecht. Haar kraakheldere meningen en bevindingen heb ik hoog. Ze vroeg zich af hoe het mogelijk is dat een minister van Buitenlandse Zaken in oorlogstijd zijn biezen pakte omd... lees meer
-
Zou er iemand zijn die het niet vreemd vindt dat mannen meer verdienen dan vrouwen? Hoewel: ik begrijp dat er vrouwen zijn die graag willen dat alles zo is als heel lang geleden, vrouwen doen het huishouden, mannen zorgen voor het geld. Ik heb me er nog niet zo in verdiept, maar... lees meer
-
Het mag uiteraard niet, maar ik vind het best grappig dat het partijcongres van ouderenpartij 50Plus in Ede is geëindigd met de politie die kandidaat- lijsttrekker Gerard van Hooft uit het gebouw heeft moeten zetten. Met geweld, aldus de kandidaat, volgens de politie met lichte... lees meer
-
Er zijn reclamemakers die graag vinden dat we kleuters zijn. In een spotje dat vaak terugkeert, zien we hysterisch lachende hamsters die ons met rare stemmetjes aansporen heel veel bij Albert Heijn te kopen. Het toverwoord in dit verband ligt voor de hand: hamsteren! Als ik me h... lees meer
-
Bijna iedereen kent het begin van het gedicht van Hendrik Marsman Herinnering aan Holland: “Denkend aan Holland/zie ik breede rivieren/traag door oneindig/laagland gaan”. Hij schreef het toen hij niet in Holland woonde, ik denk graag aan Holland, terwijl ik er ben, graa... lees meer
-
Sparen geeft rust maar levert weinig op. Dat bedenk ik niet zelf. Ik zag het gisteren in deze krant staan, boven een artikel dat ik niet las, omdat ik nooit zin heb me in sparen te verdiepen. Jeugdtraumaatje.
-
Ben laatste tijd vaak onderweg, meestal per trein. En ondertussen heb ik ook veel te doen, daarom ga ik in de 1e klas zitten, met laptop, liefst in de stiltecoupé, maar die stilte is soms alleen maar theoretisch. Ik moet er wat van zeggen en dikwijls lukt me dat, maar verlegenhe... lees meer
-
Met de ochtendkranten voor me vond ik gisteren enorm dat ze het betaald voetbal maar een tijdje moeten afschaffen. Hoeft niet voor eeuwig, maar lang genoeg om de boel grondig op te schonen. Te vergelijken met Esther Ouwehand die ook vindt dat de rotzooi moet worden opgeruimd. Al... lees meer
-
Op haar stemmen doe ik niet, maar ik voel wel veel sympathie voor Dilan Yesilgöz. Ze zou de opvolger kunnen zijn van Mark Rutte. Altijd linke soep daar in het openbaar vanuit te gaan. Gedoodverfde opvolgers in het verleden werden dat vaak niet en in sommige gevallen kunnen we no... lees meer
-
Toeval natuurlijk, maar de afgelopen tien dagen kwam ik drie keer kennissen tegen die ik lang niet meer had gezien, en die alle drie iets aan hun uiterlijk hadden gedaan, een man, twee vrouwen. Ik zie het meteen, wat meestal niet moeilijk is, maar weet niet wat te zeggen.
-
Al een paar keer schreef ik hier dat we wachttijd niet als verloren tijd moeten beschouwen, niet alleen omdat het een oefening in geduld is, maar ook omdat je in die tijd van alles kunt doen, denken aan iemand aan wie je te weinig denkt bijvoorbeeld, een plan maken, nagaan wat j... lees meer