Bij mijn hitteplan hoort dat ik mijn bezigheden buitenshuis zo vroeg mogelijk op de dag verricht. Bijvoorbeeld sportbeoefening. Kan ik ook overslaan, maar ik ken mezelf: als ik dat doe, blijft het niet bij die ene keer. Consequentheid is niet mijn sterkste eigenschap, maar ik we... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Stilte
Een tijdje geleden zat ik in de wachtkamer van de Spoedeisende Hulp. Daar hing aan een van de muren een groot beeldscherm en daarop was een film te zien die de levensloop van een wurgslang behandelde. Als ik het daar voor het zeggen had, koos ik voor een andere thematiek, maar wie weet is er over nagedacht. Misschien zorgt de wurgslang er wel voor dat de stilte in de wachtkamer niet zo strak en gespannen is. Dat is immers een probleem in de meeste wachtkamers, die ontzéttende stilte. Gisterochtend moest ik bij mijn huisarts zijn. Ik ben er vroeg bij, maar toch zit de wachtkamer vol. Die volte benadrukt de stilte meedogenloos. Aan de balie wordt zo nu en dan op gedempte toon gesproken en iedereen luistert daar met scherpe aandacht naar (`Moest u meteen daarna overgeven?’). Soms doet zich een taalprobleem voor en dat veroorzaakt stevig lawaai: `DOKTER VANDAAG GEEN TIJD! MORGEN DOKTER WEER TIJD!’ Ik betrap mezelf er ook op dat ik harder ga praten wanneer ik een buitenlander de weg wijs. Het zit in ons. Soms kijk wij, wachtenden, elkaar aan, maar het zijn haast nooit geruststellende blikken die we wisselen, integendeel. Ik probeer aan een wurgslang te denken, wat maar ten dele lukt. Echt helpen doet het trouwens niet. Even later is er in de apotheek een andere stilte. Bij de huisarts zijn we patiënt en hier gewoon klant. Dat is het verschil. Getergd kijken we naar wat zich in de ruimte achter de balie voltrekt. Alles duurt lang. Soms maakt iemand een kort verontwaardigd geluid. Kan er behoorlijk in hakken.
Columns
-
-
Altijd lees ik graag tips. Vooral voor de hand liggende vind ik aangenaam, bijvoorbeeld dat je veel moet drinken als het erg warm is. Dat doe ik al en door zo’n tip voel je dat je goed bezig bent.
-
Toen vrijdagavond het Olympisch vuur ein-de-lijk brandde, kón ik niet meer, bekaf van té veel ceremonieel exhibitionisme. Waarom ik dan toch keek? Ik houd ervan de sporters te zien die van overal zijn gekomen om het allerbeste uit zichzelf te halen. In Parijs zwaaiden ze ons toe... lees meer
-
In een radioprogramma ging het gisterochtend over ergernissen op vakantie. Aan mensen die zich snel ergeren, erger ik me dan weer en zeker als ze daarover ook nog uitvoerig gaan vertellen. Ik viel midden in een verhaal over ligbedden rond een zwembad en handdoeken die erop lagen... lees meer
-
De zomer is nog te jong om teruggekeerde vakantiegangers te ontmoeten. Met vakantieverhalen. Ja, mijn bevriende buren zijn een uitzondering. Ze stuurden om de dag een veelzeggend fotootje en al die fotootjes samen vertellen helder voldoende over de vakantie. Uitstekend.
La... lees meer -
Graag lees ik van alles over de Olympische Spelen die morgen beginnen. In deze krant was het gisteren een gesprek met oud-judoka Edith Bosch die ik altijd graag aan het werk zag, ook om mijn eigen judoverleden voorgoed te laten verdwijnen onder het zand van de tijd. “Hij is een... lees meer
-
Nog steeds vind ik het jammer dat er in wachtkamers in het medische circuit geen tijdschriften meer liggen. Terechte maatregel, iedereen zit krampachtig het mobieltje te bestuderen, maar toch, ze hoorden zo bij je wachtkamerbeleving. Vooral tijdschriften die je normaal nooit ond... lees meer
-
Bij veel sta je niet stil en dat is maar goed ook, want zo komen er nog meer verrassingen dan er al zijn. Als Trump president wordt, wat door alle hogere machten moet worden voorkomen, is de nieuwe vicepresident James David Vance, over wie we de afgelopen dagen al het nodige kon... lees meer
-
De wereldwijde computerstoring vorige week veroorzaakt zacht de vraag hoe het met ons zou gaan als ineens alles was zoals twintig, dertig jaar geleden. Dat sommige ziekenhuizen, nou ja, veel ziekenhuizen overal in de wereld enorme hinder ondervonden, dat is natuurlijk rampzalig,... lees meer
-
Wanneer mensen doen alsof de publieke ruimte uitsluitend van hen is en dat ze daarin precies kunnen doen wat ze willen, voel ik niet alleen ergernis en vaak verbijstering, maar ook schaamte. Van die schaamte zou ik onderhand best eens af willen, maar dat lukt niet. Ik maak deel... lees meer
-
Mensen die met volle teugen genieten als ze er voor hen wordt geapplaudisseerd, veroorzaken mij bij vrolijke ontroering, zeker als goed te merken is dat het hen niet vaak overkomt.
De intocht van de Vierdaagse hoorde bij mijn opvoeding en in mijn kindertijd was die er dus a... lees meer -
Welke gebeurtenissen in je leven zijn zo schokkend dat je je herinnert waar je was toen je er voor het eerst over hoorde? Word je ook weleens gevraagd: “Waar was je toen je hoorde dat president Kennedy was vermoord?” Degene die deze vraag stelt, weet het van zichzelf en zegt het... lees meer
-
In de file sta ik achter een leverkleurig busje waarop onder de afbeelding van een brood in grote letters BROODZAKELIJK staat. Het is duidelijk dat ik in een file ben beland die heel wat tijd gaat kosten, ik moet het dus lang met deze woordspeling doen, terwijl ik iemand ben die... lees meer
-
Op welke Vierdaagsedag het was, weet ik niet meer, wel dat het in de buurt van Groesbeek was. Een onbelangrijke herinnering, maar misschien is geen enkele herinnering onbelangrijk als blijkt dat die nog ergens leeft en ineens wakker gemaakt kan worden. Ja, herinneringen die blij... lees meer
-
Was natuurlijk het gesprek van de vroege dag, gisterochtend, in de kleedkamer van de fitnessclub. We waren allemaal met de aanslag op Trump wakker geworden. Zijn van die beelden die je een paar keer moet zien. Je bent op buitenlandse televisiezenders aangewezen, op de Nederlands... lees meer