Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Tandpasta

Van sommige mensen krijg je meteen een goed humeur. Ze hoeven niet eens iets te zeggen of te doen. Als je ze ziet voel je een lach en optimisme in je opkomen. Met de vrouw die voor me in de supermarkt loopt, is dat het geval. Jaar of dertig. Ze is nauwelijks te omschrijven, maar alles aan haar is aangenaam, van haar kleren tot haar manier van bewegen. Het is een uur of tien in de ochtend, de dag wordt lekker opgetild. Ik zat een beetje vast in mijn gedachten, maar die krijgen nu een dynamiek waarmee ik uit de voeten kan. Dan gebeurt er iets wat ik lastig vind: ik zie haar twee tubes tandpasta in haar zak steken. Dat doet ze niet per ongeluk,  zeg maar uit verstrooidheid, want ze kijkt nogal waakzaam om zich heen. Daarom is het vreemd dat ze niet merkt dat het mij is opgevallen. Mijn gedachten die zojuist weer goed op gang gekomen zijn, tuimelen nu raar over elkaar heen. Het gaat me te ver een medewerker van de supermarkt erbij te roepen. Moet ik haar erop aanspreken?  Misschien is dat het beste, maar ja, waar bemoei ik me mee? En wat zijn nu twee tubes tandpasta? Ik las pas dat er nergens ter wereld zo veel uit winkels wordt gestolen als in Nederland. Dat verbaast me. Je zou toch denken dat het meer gebeurde in landen waar mensen minder geld hebben. Daar in de supermarkt weet ik nog steeds hoe te handelen. Ik pak wat dingen van de zuivelschappen en als ik me omdraai, zie ik haar niet meer. Dit lucht me op, maar mijn goede humeur is vervaagd en als ik weer buiten ben, waait het de loodgrijze herfsthemel in.

Columns

  • Natuurlijk is het begrijpelijk dat er bij de Joden en Palestijnen in Nederland veel emotie is. In deze krant zei een vertegenwoordiger van de Joodse gemeenschap in de Achterhoek: “Het trieste is: je moet altijd op je hoede zijn, oppassen wat je zegt, hoe je je gedraagt.

  • In de vroege ochtend schiet het soms door me heen: in mijn puberjaren werkte mijn vader in Amsterdam, op een sociale academie. Hij ging om een uur of 7 met de trein vanuit Nijmegen en daarvoor nam hij een stevig ontbijt tot zich met als voornaamste ingrediënt gebakken spek. Geen... lees meer

  • De meeste mooie momenten doen zich voor als je die niet verwacht. Vaak ook op plekken die nauwelijks geschikt zijn voor zulke momenten.

  • Op 13 juni van dit jaar besloot de orthopeed dat mijn rechterknie vervangen moest worden door een nieuwe. Ik vroeg of ze er genoeg in voorraad had, want je hoort vaak dat er veel op is in de medische wereld. Moet er niet aan denken: je ligt op de operatietafel, oude door sportbe... lees meer

  • Van veel teleurstellingen word je sterker. Soms niet meteen, maar uiteindelijk wel, meestal. Toch proberen we ze te voorkomen, wat natuurlijk niet altijd lukt. 
    Ik heb nog niet gekeken naar een nieuw televisieprogramma dat GoedNieuws heet. De naam zegt het al: er wordt daar... lees meer

  • Onlangs las ik een stuk van Beatrice de Graaf, hoogleraar politieke en internationale geschiedenis in Utrecht. Haar kraakheldere meningen en bevindingen heb ik hoog. Ze vroeg zich af hoe het mogelijk is dat een minister van Buitenlandse Zaken in oorlogstijd zijn biezen pakte omd... lees meer

  • Zou er iemand zijn die het niet vreemd vindt dat mannen meer verdienen dan vrouwen? Hoewel: ik begrijp dat er vrouwen zijn die graag willen dat alles zo is als heel lang geleden, vrouwen doen het huishouden, mannen zorgen voor het geld. Ik heb me er nog niet zo in verdiept, maar... lees meer

  • Het mag uiteraard niet, maar ik vind het best grappig dat het partijcongres van ouderenpartij 50Plus in Ede is geëindigd met de politie die kandidaat- lijsttrekker Gerard van Hooft uit het gebouw heeft moeten zetten. Met geweld, aldus de kandidaat, volgens de politie met lichte... lees meer

  • Er zijn reclamemakers die graag vinden dat we kleuters zijn. In een spotje dat vaak terugkeert, zien we hysterisch lachende hamsters die ons met rare stemmetjes aansporen heel veel bij Albert Heijn te kopen. Het toverwoord in dit verband ligt voor de hand: hamsteren! Als ik me h... lees meer

  • Bijna iedereen kent het begin van het gedicht van Hendrik Marsman Herinnering aan Holland: “Denkend aan Holland/zie ik breede rivieren/traag door oneindig/laagland gaan”. Hij schreef het toen hij niet in Holland woonde, ik denk graag aan Holland, terwijl ik er ben, graa... lees meer

  • Sparen geeft rust maar levert weinig op. Dat bedenk ik niet zelf. Ik zag het gisteren in deze krant staan, boven een artikel dat ik niet las, omdat ik nooit zin heb me in sparen te verdiepen. Jeugdtraumaatje.

  • Ben laatste tijd vaak onderweg, meestal per trein. En ondertussen heb ik ook veel te doen, daarom ga ik in de 1e klas zitten, met laptop, liefst in de stiltecoupé, maar die stilte is soms alleen maar theoretisch. Ik moet er wat van zeggen en dikwijls lukt me dat, maar verlegenhe... lees meer

  • Met de ochtendkranten voor me vond ik gisteren enorm dat ze het betaald voetbal maar een tijdje moeten afschaffen. Hoeft niet voor eeuwig, maar lang genoeg om de boel grondig op te schonen. Te vergelijken met Esther Ouwehand die ook vindt dat de rotzooi moet worden opgeruimd. Al... lees meer

  • Op haar stemmen doe ik niet, maar ik voel wel veel sympathie voor Dilan Yesilgöz. Ze zou de opvolger kunnen zijn van Mark Rutte. Altijd linke soep daar in het openbaar vanuit te gaan. Gedoodverfde opvolgers in het verleden werden dat vaak niet en in sommige gevallen kunnen we no... lees meer

  • Toeval natuurlijk, maar de afgelopen tien dagen kwam ik drie keer kennissen tegen die ik lang niet meer had gezien, en die alle drie iets aan hun uiterlijk hadden gedaan, een man, twee vrouwen. Ik zie het meteen, wat meestal niet moeilijk is, maar weet niet wat te zeggen.

Pagina's