De trein staat stil een paar minuten voor het station van een niet al te grote stad waar ik niet moet zijn. Anders had ik het vervelend gevonden vlak voor de bestemming te worden opgehouden. Gebeurt vaker, op het station is iets aan de hand, misschien zijn rails vol, de trein mo... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Waakzaam
Aan familie uit Washington legde ik uit wat komkommertijd is en terwijl ik dat deed, leek het me toch een typisch Nederlands verschijnsel: vakantie in omroepland, dunnere kranten, minder nieuws dan in de rest van het jaar (wie zorgt daar eigenlijk voor?) en algehele lauwte. Ik wist dat ik een overbodige vraag stelde, maar ik vroeg toch maar aan de familie uit Washington of ze het daar ook kenden. Nee, ze hadden wel van het woord gehoord, maar de tijd die ermee bedoeld wordt, hadden ze nog nooit meegemaakt. Ze wekten ook niet de indruk daaraan behoefte te hebben. Ja, Nederland ligt ongeveer twee maanden plat en ik spreek nauwelijks mensen die daar onrustig van worden. Ik wel, maar ik heb geleerd ermee om te gaan. Goed, er is een wolf gesignaleerd. Normaal gebeurt dat in Oost-Nederland, maar nu in de Noordoostpolder, bij Luttelgeest, een plaatsnaam die past in de komkommertijd. De vraag is of de wolf weer terug is in Nederland. Als ze het om de wolf in Luttelgeest gaat, lijkt me het antwoord: nee. Die wolf was immers dood. Maar bij Emmen was er in april ook al een gezien en zelfs gefotografeerd. Toch is het nog onduidelijk of er sprake is van een comeback? Volgende vraag: is het een probleem? Een deskundige zegt dat wolven zelden gevaarlijk voor mensen zijn, als ze maar de ruimte hebben. De eerste wolf in mijn leven was die uit Roodkapje. Vond ik een verontrustend dier. De volgende was Midas uit Donald Duck. Die maakte mijn verontrusting belachelijk. Maar nu ben ik dus waakzaam en houd mijn oren gespitst.
Columns
-
-
Zaterdagmiddag was ik in de Openbare Bibliotheek van Nijmegen waar Pé Hawinkels werd herdacht, de dichter en vertaler die in Nijmegen woonde en in 1977 jong overleed.
-
De vroege ochtend begon gisteren koninklijk. Niet mijn bijdrage(n) eraan, nee, de ochtend zelf. Het was stil op straat, geen zuchtje wind, om alles hing een gouden glans. Ik verlang dan vurig dat er even niets gebeurt en bedierf het zelf, want ik zette het ochtendprogramma aan.... lees meer
-
In een aangename boekhandel mag ik van alles vertellen over mijn nieuwe boek. We hebben het over herinneringen, de rol die ze spelen in het heden, de werking ervan. In de pauze spreekt een zonnige vrouw me aan. Ze heeft geen leeftijd en maakt niet de indruk daarmee te zitten. Ze... lees meer
-
Tegen alle bedreiging van de stilte in, boven en rond de Veluwe moeten we krachtig protesteren, ook al hebben we een overheid die niet in die protesten is geïnteresseerd. Wel in nieuwe vliegroutes vanaf vliegveld Lelystad. Het gaat vooral om vakantievluchten. Interessant dat het... lees meer
-
“Trotse houding, Thomas, trotse houding!” Op de fitnessclub is een nieuw apparaat. Het ligt op de grond, heeft twee handvaten en aan iedere kant een gewicht. Je moet erin gaan staan, de handvaten pakken, waarbij je iets door de knieën zakt, en weer gaan staan.” Dan roept de coac... lees meer
-
Het boek van oud-SP-kamerlid Sharon Gesthuizen over de knoet van Jan Marijnissen (`driftige peuter’) heb ik niet gelezen. Dat hoefde niet want voordat het in de winkel lag, was het al in ieder actualiteiten- en praatprogramma aan de orde geweest. Ook de kranten hadden er vol van... lees meer
-
In mijn vorige buurt zag ik hier en daar regelmatig hangjongeren en ik vroeg me af of ik er een zou willen zijn als ik jong was. Het is makkelijk je zoiets af te vragen op mijn leeftijd, maar ik neem bijna iedere vraag serieus. Ik denk het niet, want ik houd niet van groepen e... lees meer
-
Veel belangrijke documenten heb ik niet. Officiële documenten dan. Mijn diploma van de middelbare school is bij een binnenbrand verdwenen, zwemdiploma’s ook. Ik ga er verder niet diep over nadenken, het zijn er twee: paspoort en rijbewijs. Eerste ligt in een la, tweede zit in... lees meer
-
Veel hoef ik niet per se te weten. Steeds meer, geloof ik. Bijvoorbeeld dat het deze week Fiets Telweek is. Een grote groep fietsers houdt met een speciale app van alles bij, zoals de snelheid, de route, punten die voor vertraging zorgen. Het zijn van die woorden waarvan ik nooi... lees meer
-
Misschien moet het me verontrusten, maar er zijn kwesties waarin ik me helemaal niet wil verdiepen, terwijl iets in me zegt dat ik dat wél moet doen. Wildplassende vrouwen bijvoorbeeld en de rechter die zich met hen moet bemoeien. Dat er dus meer openbare toiletten moeten kome... lees meer
-
De ochtendmist hangt in flarden in de stille straat. Graag kijk ik daarnaar. De dag begint stamelend, het is goed dat nog niet alles zichtbaar is. Dan komt er een bestelbusje de hoek om. Het ziet er gloednieuw uit, blauw en wit van kleur. Dan zie ik wat erop staat: VERTROUWELI... lees meer
-
De uitstraling van Prinsjesdag is verbleekt. Wat de koning gaat zeggen, weten we ongeveer. Er zijn geen verrassingen. Ik klaag niet, want er zijn nog altijd de hoedjes. En de hoeden.
-
Misschien geen kwestie voor de maandag, maar wat denk je als je hoort dat je nog maar een jaar te leven hebt. Nee, wat neem je je voor? Waarschijnlijk zijn die voornemens er niet meteen als je het hebt gehoord, maar komen ze daarna. Ik lees een interview met de schrijver Renate... lees meer
-
Het heeft hard geregend en hard gewaaid. Nu even niet en dan is het anders stil dan wanneer het zojuist niet hard heeft geregend en gewaaid.
Ik zit op een natte bank bij een weiland en kijk naar niets. Nou ja, niets, in de verte een paar koeien, hier en waar wat bomen, zwar... lees meer