Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Arbeidsmarkt

Verbazingwekkend is het niet, maar toch schrikken. Ik las het gisteren, maar had het kunnen weten: veel studenten schrijven hun scriptie niet meer zelf. Het heet anders: ze worden erbij geholpen. Niet door de mensen die hen opleiden, want dat zou geen ongewone gang van zaken zijn, een opleiding is immers een opleiding. Nee, door bureautjes waar scriptiedokters werkzaam zijn. Universiteiten en hogescholen zegt dat hulp mag, mits de scriptie `het eigen product van de student is’. Als we kijken naar wat de hulp inhoudt, is van een eigen product helemaal geen sprake. Een oud-docent van de Nijmeegse universiteit is zo’n hulpverlener geworden en zegt daar geen enkele moeite mee te hebben, omdat een scriptie een wetenschappelijk verhandeling moet zijn en de meeste studenten helemaal niet in wetenschap geïnteresseerd zijn, maar vooral in een plaats op de arbeidsmarkt. Dat laatste is begrijpelijk, maar toch moeten we ons hart vasthouden. Je kunt het ook simpeler zeggen: het gaat in een scriptie misschien vooral om het verwoorden van gedachten. Aan die gedachten hoeven heus niet de allerhoogste eisen gesteld worden, aan de verwoording wel. Maar goed, ook dit houdt dus op. Veel studenten van nu schoppen het niet ver op de arbeidsmarkt, wat deels ook aan de arbeidsmarkt ligt. Sommigen wel en die komen we dan hoog in het bedrijfsleven tegen of in de politiek. Ze denken wel iets, maar ze kunnen nauwelijks meer zeggen wat. Daar hebben ze geen woorden voor, terwijl die woorden wel gul bestaan. Maar ja, wáár ook alweer?

 

Columns

  • Dat ik ineenkrimp, is te veel gezegd, maar ik heb het er niet zo op als iemand zegt naar Appie te gaan, in plaats van naar Albert Heijn. Bieb vind ik ook moeilijk, maar dat komt omdat ik bibliotheek een mooi woord vind.

  • Hij was er altijd ineens, een man, nooit een vrouw. De meester zei: “Nu allemaal naar buiten voor de foto!” Dan liepen we de klas uit, blij dat er iets anders gebeurde dan tijdens de rest van de schooldag. Even niet opletten en netjes zitten (want dat moest enorm: netjes zitten)... lees meer

  • Dus uit bed springen en dan even een Lindaatje doen. Dat wil zeggen niet langer dan één minuut douchen. Linda doet het ook. Voor een goed doel, `Minderen voor kinderen’. 

  • Misschien moet ik ophouden toe te geven dat ik iets niet weet terwijl ik het misschien had kunnen weten. Je hoeft niet alles te weten! Ik wist niet dat prins Bernhard junior (wordt er altijd bij gezegd: junior) mede-eigenaar is van het circuit van Zandvoort. De prins zegt dat ee... lees meer

  • In Duitsland zijn, nog even in theorie, treinen in de maak waar je meteen in wil. Met een fitnessruimte, een cabine alleen voor jezelf met overal om je heen ramen, een ruimte waar je naar films kunt kijken en ga zo maar door. In Duitsland pakken ze zoiets meedogenloos voortvaren... lees meer

  • Behalve medicijnen die moeten van de dokter, slik nog van alles. Vitamine A en B, vitamine D (zuigtablet) en ook iets dat Man 50+ heet. In de winkel stond ik over dat laatste te twijfelen. Dat je een man van boven de 50 bent, is natuurlijk te zien, maar blijkbaar ontbreekt er ie... lees meer

  • Je hoort soms zeggen: “Ik zou best weer kind willen zijn.” Mijn kindertijd vond ik in veel opzichten (niet in álle) een prachtige periode, maar het lijkt me een karwei in deze tijd kind te zijn. Kan ik verder nauwelijks verklaren, maar die gedachte schiet door me heen. Misschien... lees meer

  • De afgelopen weken heb ik het al tientallen keren gehoord, een dreigende keiharde stem die uit de radio knalt: “WIE DENK JE DAT IK BEN? PIPO DE CLOWN?” Eerst dacht ik dat het reclame was voor een product dat ik niet kende, en vroeg ik me af wat het zou kúnnen zijn. Heb ik met ve... lees meer

  • De afgelopen dagen moesten we allemaal een mening hebben over wintertijd. Natuurlijk, het is op internationaal niveau onderwerp van gesprek, maar het mag daar best nog wel even blijven. Wij doen er nog aan en daarom hoeft heus niet iedereen een zegje paraat te hebben. Zaterdag h... lees meer

  • Teun van de Keuken is een leerzaam mens. Ik volg niet alles wat hij doet, maar graag lees ik hoe hij veel onzin tegen het licht houdt. Er zijn nogal wat producenten van bijvoorbeeld levensmiddelen die een loopje met ons nemen. In vanillevla zit helemaal geen vanille, om maar een... lees meer

  • Teun van de Keuken is een leerzaam mens. Ik volg niet alles wat hij doet, maar graag lees ik hoe hij veel onzin tegen het licht houdt. Er zijn nogal wat producenten van bijvoorbeeld levensmiddelen die een loopje met ons nemen. In vanillevla zit helemaal geen vanille, om maar een... lees meer

  • Op mijn (Amerikaanse) cartoonkalender stond maandag een tekening waarop een man te zien is die in een makkelijke stoel zit, met om hem heen een stuk of tien dozen. Hij drinkt een glaasje wijn met visite en zegt dat het een nieuwe service is van het postorderbedrijf: ze sturen je... lees meer

  • Gisterochtend hoorde ik op het radionieuws van 7 uur dat onze koning en koningin de avond daarvoor waren `aangeschoven’ bij een diner op Buckingham Palace. Gaat het hier om aanschuiven? Onze majesteiten zijn op staatsbezoek in Engeland, een gebeurtenis die ongeveer een jaar is v... lees meer

  • Dat kleine winkeltjes bij pompstations langzaam verdwijnen, wist ik niet. Ik tank vooral bij grote stations, niet omdat ik per se de man van de wereld wil uithangen, maar ze liggen nu eenmaal op mijn route. 
    Hier in de buurt ga ik bij voorkeur naar de kleine winkels, brood... lees meer

  • Natuurlijk dacht ik de afgelopen dagen aan Wim Kok en natuurlijk had ik gisteren op deze plaats graag over hem geschreven, niet alleen graag, maar vooral van harte. Toen ik daaraan zat te werken, bleef ik telkens hangen in een vergelijking tussen toen en nu. Tussen de premier di... lees meer

Pagina's