Een lege stiltecoupé in een trein die op tijd vertrekt, soms is het leven een cadeau. Ben op weg naar Nijmegen, uitstekende bestemming, de zon schijnt innig, hier en daar zit al een spat herfst in het licht. Ik heb een boek bij me, maar daar kom ik niet toe want ik heb mijn hand... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Beter
Het is beter zo. Dat hoor je weleens als iemand is gestorven. Soms: dat is het beste. Of: de beste oplossing voor iedereen. Van prins Friso weet ik weinig en voordat hij dat ongeluk kreeg, dacht ik haast nooit aan hem. Daarna wel, terwijl ik niet wist aan wie ik moest denken. Het leek alsof hij er alleen nog maar was door de mensen in zijn directe nabijheid. Zij hadden nooit afscheid kunnen nemen van de man die ze zo goed kenden en van wie ze ongetwijfeld veel hielden. Ja, daar dacht ik aan: ineens is iemand er niet meer terwijl die er nog wel is, maar vooral ook niet. En het was natuurlijk bijna al die tijd duidelijk dat het zo zou blijven. Hoe zou blijven? Zo. Wat is zo? Van dat `zo’ is veel bekend, maar ook veel niet. Het is mysterieus. Sommige mysteries zijn fascinerend, hebben zelfs een zekere schoonheid, maar dit niet. Er lag iemand in wie alles, bijna alles opgehouden was. Wat doe je dan? Nee, wat kan een koninklijke familie doen van wie haast niets onzichtbaar blijft. Misschien had de moeder van de prins kunnen zeggen dat het leven van haar zoon geen leven meer was en dat daarom enzovoort. Dat enzovoort is altijd ingewikkeld, maar zeker hier, in die vreemde openbaarheid. Sommige moeders mogen het zeggen, áls ze het kunnen, maar deze moeder niet. Omdat ze koningin van Nederland was. En dan heb ik het niet eens over de vrouw van de prins, maar die kon natuurlijk niet zeggen waarover haar schoonmoeder moest zwijgen. Ieder weldenkend mens zal gehoopt hebben op complicaties. Soms zorgen die voor vrede.
Columns
-
-
Een grappig woord vind ik `huppelen’. Ik gebruik het helaas steeds minder en heb ook de indruk dat die manier van voortbewegen steeds minder te zien is. Af en toe een kind, maar ook kinderen lijken steeds ernstiger te worden.
Er zijn ook huppelende woorden. Gisteren kwam ik... lees meer -
Altijd als ik contactloos sta te betalen, waait er lichte neerslachtigheid door me heen. Die is weer ontzettend verdwenen als ik het daglicht in loop, maar bij de betaalpalen heb ik er even last van, wat ook komt doordat ik me zelf meer vragen stel dan strikt noodzakelijk is. Bi... lees meer
-
Begrip is een mooi woord, maar kan zich in de omgang niet altijd even makkelijk gedragen. Voorbeeld: de drukke verkeersweg waaraan wordt gewerkt. Er is één baan vrij. Daar moeten auto’s van de ene kant overheen en ook auto’s van de andere kant, gedurende vijf kilometer. Wat zijn... lees meer
-
Gisteren begon de eerste Renaissanceschool van Forum voor Democratie. In Almere. Maar een paar leerlingen, gelukkig. Klein beginnen vinden ze binnen die partij geen bezwaar. Ja, het is allemaal nog zo klein dat ik nog geen zin heb me er op volle kracht in te verdiepen, hoewel ik... lees meer
-
Vaak vind ik het aangenaam geen idee te hebben wat de bedoeling van iets is. Als iemand vraagt “Wat is precies de bedoeling?” heb ik nooit zin lang na te denken over een antwoord.
In de straat waar ik woon, wordt vaak gefotografeerd en gefilmd. Meestal is het duidelijk waar... lees meer -
Zwaaien naar asielzoekers, zwaaien naar onze stamelende regering, zwaaien naar de boeren, zwaaien naar treinen die niet vertrekken, naar wie zwaaiden we gisteren? Was immers Nationale Zwaaidag. Motto: `Zwaai je mee?’
Bedoeling is dat je door te zwaaien, vooral naar willeke... lees meer -
Nog voordat het in de krant stond, stuurde een vriend van me een bericht: Winnetou mag niet meer, want kwetsend.
Dat hij het zo vroeg wist komt waarschijnlijk doordat hij gespitst is op alles wat met Winnetou te maken heeft en dat snap ik wel. Hij is nu huisarts in een klei... lees meer -
Wanneer salaris loon heet, weten we dat er iets mee aan de hand is: te laag. Bijna voor iedereen die zegt dat het omhoog moet, heb ik begrip. We zijn immers een rijk en vooral gaaf land.
Gisteren lag het treinverkeer in het noorden plat. Andere regio’s zijn deze dagen aan d... lees meer -
Blijkbaar kun je als nabestaande een gestorven geliefde die is begraven, alsnog laten cremeren. Nooit bij stilgestaan. Mensen doen dat omdat ze geen zin hebben nog langer grafrechten te betalen. Maar ook om de overledene weer thuis te hebben, in een urn dus, op het dressoir of t... lees meer
-
Zo’n beetje alles wordt gefotografeerd of gefilmd en vervolgens gedeeld. Iedereen heeft er dan een mening over en ook weer een mening over andere meningen. Vorm van tijdsbesteding.
-
Aan het tafeltje naast me hebben twee mannen het ernstig over wijn: “Weet je dat er nauwelijks meer Chablis te krijgen is?”
De ander legt uit dat het door de slechte oogst in Frankrijk komt: “Ik kon nog wel een paar doosjes Sancerre op de kop tikken.” -
Niemand kan zeggen het niet gezien te hebben: CDA-leider Wopke Hoekstra is gebruind teruggekeerd van vakantie. En vooral met baard. Gisteren was dat zeer zichtbaar op de foto die in deze krant stond. In het interview dat bij die foto hoorde, zegt hij onder meer: “We moeten de ba... lees meer
-
Het wordt bijna een vreemd woord: topsportcultuur. Klinkt fantastisch, maar is het zelden. De misstanden worden onderzocht, eind van het jaar rapportage. We kunnen ons daarvan al een beeld vormen.
-
Gisterochtend hoorde ik weerman Marco in een radioprogramma dat hij geen chocola van het weer kon maken. Zoiets hoor ik graag. We hoeven niet per se van alles chocola te maken en ik keek naar buiten, naar de frisse zomerregen.
Vandaag is er ook van alles met het weer aan de... lees meer