Als je per trein wilt reizen, moet je dat eerst even melden. Wil de NS graag. Hoeft niet per se, het is alleen maar wenselijk. Je kunt voorkomen in een drukke trein terecht te komen en wie wil dat niet. Blijkbaar is het onderzocht (experiment). Beviel goed. Ik wil best meedoen,... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Boom
Een kleine schok voelde ik toen ik zondag met de trein in Nijmegen arriveerde, een schok die ik niet helemaal kon verklaren. Op en rond het station stonden groepen studenten nieuwe studenten op te vangen, jongens en meisjes die van ver of niet zo ver naar Nijmegen kwamen om een nieuwe fase van de toekomst aan te gaan. De studenten die hier al studeerden, probeerde de nieuwe studenten warm te maken voor het verenigingsleven, sportclubs enzovoort. Mooie, tintelende bedrijvigheid was het. En ik dacht, zonder dat ik die gedachte voelde aankomen: wat zijn ze jóng! Dat was niet de kleine schok die ik niet helemaal kon verklaren. Die kwam een paar seconden later toen ik mezelf daar zag lopen, ongeveer veertig jaar geleden. Toen was ik dus ook zo jong, terwijl ik dacht dat ik al een beetje doorgewinterd in het leven stond. Beginnend student immers met zeven gymnasiumjaren achter de kiezen. Grote onzin dus. Hartstikke jong broekje, verlegen, onzeker. En ik weet alles nog van die eerste dag van mijn studentenleven. Net zoals ik me mijn eerste momenten op de kleuterschool herinner. Ik dacht dat we schrijven zouden leren, maar dat was niet zo. We moesten artistiek met gekleurde papiertjes in de weer zijn. Dat schrijven gebeurde pas op de eerste dag van de lagere school. Het kost me geen enkele moeite me daar in de klas te zien zitten, een zonnige maandagochtend. Het eerste woord was boom. Nog voor de middagpauze kon ik het schrijven. Dat deed ik trots tientallen keren. Belachelijk te zeggen dat het lang geleden is.
Columns
-
-
Altijd en overal lees ik alles wat me onder ogen komt. Als bij vrienden een gebruiksaanwijzing op tafel ligt, neem ik die even door, zonder dat ik weet voor welk apparaat die is. Vaak wordt dat ook niet duidelijk in de instructies. Als ik een winkel verlaat en de kassabon in mij... lees meer
-
Het is niet te hopen dat het de komende tijd vaak over het vuurwerkverbod gaat. Dat het maandagavond in het journaal gebeurde, is begrijpelijk. Klap moest nog indalen. Er was een vuurwerkverkoper te zien die op een doos wees waarop `knettergek’ stond. Blijkbaar is er vuurwerk da... lees meer
-
Overleven op een verlaten eiland. Soms vraag ik me af hoe dat is, wat vooral komt doordat ik dan naar een verlaten eiland verlang. Ik wil zoveel mogelijk meemaken in mijn leven, dat is het ook. De lijst van dingen die ik nog wil meemaken is iets kleiner dan twintig jaar geleden.... lees meer
-
In mijn lagere schooljaren, niet zo lang geleden, maakte ik drie klassen een jongen mee van wie iedereen ontzettend gespannen werd, ook de onderwijzer. Hij was agressief, maakte veel lawaai en zocht bijna voortdurend ruzie. We waren bang voor hem en niemand vond het kinderachtig... lees meer
-
In veel praatprogramma’s zijn vaste gasten. Misschien zit daar een gedachte achter: kijkers weten dan waar ze aan toe zijn. Sommige vaste gasten zijn meer vaste gast dan andere vaste gasten. Denk bijvoorbeeld aan Martijn Koning, sympathiek hoofd, stevige kaken, cabaretier. Ik ki... lees meer
-
Sinds de straat hier autovrij is, zie ik de wijkagent nooit meer. Misschien toeval, kan ook zijn dat hij denkt: in zo’n straat loopt alles vast op rolletjes. Is ook zo, in onze autovrije straat gebeurt nauwelijks iets meer, wat voor- en nadelen heeft. Nu de overheid wil dat we b... lees meer
-
Toen ik zondag hoorde dat Sean Connery (90) in zijn slaap overleden was in zijn huis op de Bahama’s, dacht ik meteen dat ik dat ook wel wilde, in mijn slaap overlijden op de Bahama’s. Zijn wens was, las ik: zonder gedoe heengaan. Mooi.
Natuurlijk dacht ik ook aan de eerste... lees meer -
Dan loop ik dus met de buurman door de buurt, zomaar, om er even uit te zijn. Natuurlijk houden we de anderhalve meter afstand sterk in de gaten. We voeren een levendig gesprek. We hebben het over de verkiezingen in de Verenigde Staten. Ik citeer een vrouw uit Florida die zei da... lees meer
-
Wie kent het niet, een belangrijk telefoontje verwachten waarvan het onduidelijk is wanneer het komt? Je moet de hele dag bereikbaar zijn. Vaak gaat het om telefoontjes uit de medische wereld. Dat er geen tijdstip valt af te spreken, is begrijpelijk, maar toch. Ik kom dan tot we... lees meer
-
Een paar minuten daarvoor had ik een cracker met pindakaas (met stukjes noot) gegeten, héérlijk. Daarom reageerde ik waarschijnlijk wat aarzelend toen de vriendelijke vrouw zei dat ik meteen terecht kon. Ik belde haar omdat ik vermoedde dat ik op corona getest moest worden. Ze v... lees meer
-
Verkiezingsdag lijkt nog ver weg en dat is ook zo. Voor die tijd is er nogal wat aan de hand, verscherpte maatregelen, nauwelijks pakjesavond, uiterst sobere kerstdagen, een vuurwerkloze jaarwisseling. En er gaat nog veel meer niet door. En daarna is het pas half maart.
-
Nee, dan Angela Merkel. Die zegt tegen haar landgenoten dat Kerstmis gewoon doorgaat, MITS iedereen zich goed gedraagt. En waarschijnlijk doet iedereen dat dan ook. Kerstmis is een beloning, ook een compliment. Hier lukt dat niet, denk ik. Als wij iets willen, moet het er meteen... lees meer
-
Groot deel van de thuiswerkers heeft fysieke klachten. Vakbond CNV heeft dat onderzocht en vindt het uiteraard onacceptabel. Het is niet ondenkbaar dat er spoedig een Nationaal Platform Thuiswerkers komt, met een voorzitter die in alle praatprogramma’s verontwaardigd mag leeglop... lees meer
-
Er kwam bericht van mijn bank: ik moet me opnieuw identificeren. Vanwege nieuwe wet- en regelgeving. Ik voel dan meteen lichte paniek, want moet vast iets doen wat ik niet kan. Klinkt zo kinderachtig, maar ik heb me nooit op dit soort kwesties geconcentreerd. Tegelijkertijd denk... lees meer