Zaterdagochtend en in de vroege middag ging het op de radio en overal vaak over de teen van Lieke Martens. Deden zij en haar teen mee in de belangrijke wedstrijd tegen Italië. Ik hoorde het zelfs iemand over De Kwestie Martens hebben. Die kwestie was dus haar teen.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Brand
Maandag las ik in een paar kranten een niet al te groot bericht dat me blijft achtervolgen. Gaat over de postbezorgster (26) in Limburg die geen zin had om de post bezorgen en die daarom maar in brand stak. Ze is meteen ontslagen, wat me een juiste gang van zaken lijkt. Misschien zijn er verzachtende omstandigheden aan te voeren, iets uit haar jeugd, maar we zijn het met haar werkgever eens: ze moet maar niet meer met post omgaan. Ik vroeg me af hoe je zoiets voorkomt. Vroeger is haast nooit lang geleden en nu al helemaal niet, want als de echte postbode niet was afgeschaft, was dit niet gebeurd. Een echte postbode steekt de post niet in brand, want hij wéét dat hij dan niet goed bezig is. De postbezorgster uit Limburg zei `gemotiveerd’ te zijn voor het werk voordat ze werd aangesteld. Haar werkgever moet toen gedacht hebben: die kan ik wel gebruiken! Te vroeg gejuicht. Sinds ik het bericht las, denk ik van veel postbezorgers in het straatbeeld: die zou straks de post best wel eens in brand kunnen gaan steken. Dit ook omdat ik de indruk heb dat ik vaak post niet ontvang. Ik neem dan nog steeds contact op met PostNL en daar zeggen ook nog steeds dat ik inderdaad contact moet opnemen als ik denk dat sommige post niet wordt bezorgd. Als ik vraag hoe ik dat moet weten, blijft het stil aan de andere kant van de lijn. Ja, soms zéggen mensen dat ze je iets sturen en dan moet het te merken zijn of je dat ontvangt. Ze stellen tegenwoordig wel vaak voor dat je het beter kan komen hálen, want tja. Goed woord: tja.
Columns
-
-
Wil maar niet uit mijn hoofd, Cortina d’Ampezzo. Naam van een Italiaans bergdorp waar in 2026 de Olympische winterspelen zullen worden gehouden. Ook in Milaan, maar er zal veel in Cortina d’Ampezzo gebeuren. Het Internationaal Olympisch Comité heeft dat begin deze week besloten.... lees meer
-
Ze lijken helemaal niet zo lang voorbij, mijn leerplichtige jaren – bárstensvol leerplicht, mag ik wel zeggen. Ik denk er bijna dagelijks aan, en op sommige dagen zijn die gedachten strak op de nabije toekomst gericht. Zoals nu bijvoorbeeld: de naderende vakantie die lang is, ze... lees meer
-
Bij het begin van nieuwe ontwikkelingen denk ik gelukkig niet meer: dat zie ik tegen die tijd wel. Dat heb ik lang gedaan, het zorgt voor een luiheid die je duur komt te staan. `Die tijd’ is er immers zo en dan weet je niet wat je moet doen.
-
Bij het warme weer hoort ook een gedachtewisseling over wat je naar je werk aan kunt doen en wat liever niet. Gisterochtend kwam ik in de radio in zo’n soort gesprek terecht. Korte broek en slippers moeten kunnen, was de algemene opvatting, maar een deskundige (wanneer ben je da... lees meer
-
Er zit een verhaal in mijn hoofd, een lang verhaal, zeg maar een roman, en dat popelt zo dat ik er overal aan zit te schrijven. Natuurlijk vooral in mijn werkkamer, maar ook in het openbaar vervoer of als ik ergens moet wachten. Ik krijg er energie van waarmee ik bijna niet uit... lees meer
-
Soms voel ik me een spelbreker als ik zeg dat ik het niet héél erg warm heb. Dat is wel zo, maar ik heb geen behoefte dat te bekennen, wat ook komt doordat ik er nauwelijks last van heb. Ik moet het stoerder zeggen: ik kan er goed tegen.
-
Uur of vier in de namiddag: een man staat met zo’n bakfiets, een kinderkoetsje, te wachten bij de achteruitgang van een school. Het is een smalle straat waar het zonlicht nooit alle kansen krijgt, wat verder niet treurig is, het gedempte licht geeft de straat iets teers.
-
Nog nooit las ik een advies van haar, maar toch wist ik wie `Lieve Mona` was. Eerlijk gezegd was ze al lang niet meer in mijn gedachten, totdat ik hoorde dat ze deze week overleed. Ze schreef voor het blad Story dat ik ook maar zelden doorblader, en kwam ook weleens op televisie... lees meer
-
We zeggen vaker `interessant’ dan strikt reëel is. Daardoor stelt het woord steeds minder voor. Geldt ook voor `leuk’, `integer’ en `bizar’, om maar een paar voorbeelden te noemen. Als je zegt dat je iets interessant vindt, is het vaak als compliment bedoeld.
Als je je dan... lees meer -
In de supermarkt hangt boven de tomaten een foto van een man en een vrouw. Ze lachen en zwaaien naar ons met bedauwde vingers. Daaronder staat dat het Bob en Miranda zijn, uit Hindeloopen, en dat ze de tomaten speciaal voor deze supermarkt, speciaal voor ons hebben laten groeien... lees meer
-
Sommige woorden vind ik telkens opnieuw irritant. Nou ja, wat ze betekenen, de woorden zelf kunnen daar weinig aan doen. Keuzestress bijvoorbeeld. Het grootste gedeelte van mijn leven bestond deze vorm van stress niet. Waren er dan minder keuzes mogelijk? Of lieten we ons niet z... lees meer
-
“Rechts heeft voorrang.” Als ik de supermarkt binnenloop, bots ik bijna tegen een man op. Hij zet een stap terug en dan zegt hij het: “Rechts heeft voorrang.” Zijn stem zingt een beetje. Hij heeft een zeer geblokt overhemd aan en een fiere grijze kuif, ergens in de vijftig. Ik b... lees meer
-
De spanning was zo groot dat het me eergisteren niet eens lukte eraan terug te denken. De dag van de uitslag van je eindexamen! Niet de uitreiking van het diploma, nee, dat was een feestelijke formaliteit. De middag van het telefoontje!
-
Ravotten – dat woord schoot me gisterochtend te binnen toen ik hoorde dat het Nationale Buitenspeeldag was. Voor kinderen dus. Op de radio kwam ik vroeg terecht in een discussie over dat buitenspelen. Het ging uiteraard over die spelletjes die games heten, en die kinderen binnen... lees meer