Er zijn van die berichten die niet echt belangrijk zijn, maar wel horen bij het einde van het jaar. Bijvoorbeeld van de NS die bekendmaakt hoeveel voorwerpen er het afgelopen jaar in de trein zijn achtergelaten.
De coronacrisis is daar nog steeds te merken. Er zijn minder r... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Chocola
Er zijn van die geuren die aan zomers van lang geleden doen denken. Zo’n geur valt nauwelijks te omschrijven. Vaag speelt zonnebrandcrème er een rol in, water, een flauw windje, ergens ook iets zoets. Onmiddellijk zijn er dan ook herinneringen. Bijvoorbeeld aan de eerste keer aan zee. Of aan een meisje met een verlegen glimlach aan de rand van het zwembad en in de verte een liedje van The Beach Boys – en ook proef ik ijskoude Coca Cola. Geuren kunnen het geheugen behoorlijk prikkelen. Het gebeurt niet vaak, maar soms ruik ik potloodslijpsel en ben ik weer op een van de eerste dagen van mijn schooltijd, toen ik zo sterk dacht dat mijn leven voller begon te worden, en ik een andere aandacht voor alles moest opbrengen dan voorheen. Paar dagen geleden hoorde ik dat onderzoekers van de Universiteit Antwerpen een boekhandel naar chocolade hadden laten ruiken. Dat bevorderde de verkoop van vooral romantische boeken en kookboeken, maar niet alleen die, ook andere. Klanten keken bovendien wat rustiger rond. Ik kan me de geur van chocolade voorstellen, maar moet dan niet aan iets speciaals denken, ja, een beetje aan Sinterklaas en Kerstmis. Of mijn gedrag in de boekhandel verandert, weet ik niet. Het verschijnsel interesseert me natuurlijk wel. Zouden bijvoorbeeld meer mensen mijn boeken kopen als ze chocola ruiken? Misschien moet ik harde afspraken met de boekhandelaar gaan maken. En als ik zelf een geur moest kiezen? Dat is niet zo moeilijk. Een tuin met veel groen erin als het pas geonweerd heeft. O, die geur.
Columns
-
-
Valt er veel zeker te weten? Ik weet het niet, maar ik weet bijna niets zeker. En zelfs dat laatste weet ik niet zeker. Wat ik wel weet is áls je iets zeker weet, dat een groot goed kan zijn.
-
Was ergens vorig jaar. Ik fietste onoplettend en ontweek op het laatste moment een man die een handkar voortduwde, met daarop houten planken. Hij had een stofjas aan en een staalblauwe boerenpet op. Een klusjesman.
Mijn rijgedrag irriteerde hem. Hij riep me na: “Moet ik de... lees meer -
In een winkel sta ik naar een groot televisietoestel te kijken. Te zien is hoe een vrouw van grote hoogte een berg af skiet. Doet ze bijna dansend. De hemel is blauw zoals op kerstkaarten van weleer. Aangenaam tafereel.
Ineens een stem achter me: “Heel verstandig.” -
Zojuist las ik een lijst van nieuwe kerstfilms. Vond ik geruststellend, geen van alle hoef ik per se te zien. Met genoegen bestudeer ik de samenvattingen, daar heb ik genoeg aan.
-
Als we iets vreemd vinden, zeggen we vaak grappig. Gaat niet om vervelend vreemd, nee, gewoon vreemd, misschien een beetje verrassend vreemd: grappig.
-
Meestal gaat het aan me voorbij, het ochtendprogramma Goedemorgen Nederland. Ben dan vooral met de kranten in de weer. In huis staat de televisie wel aan en de vrolijke stemmen van de presentatrices dringen vaag tot me door, maar ik word geen kijker.
Er zijn natuu... lees meer -
Afgelopen weekend was ik socialer in de weer dan gewoonlijk. In diverse gezelschappen. Paar keer gebeurde het dat iemand ineens zei, op parmantige toon: “Ja, en dan dus Matthijs van Nieuwkerk.”
Natuurlijk las ik in de weekendkranten over hem. Zijn terugkeer op televisie con... lees meer -
Iedereen zal het kennen: je staat met een buurman te praten, je loopt in gedachten verzonken naar de bakker, je bent de ruit van je auto ijsvrij aan het krabben, en plotseling ben je je bewust van een kleine gebeurtenis achter je zonder dat je weet wat het is. Maar het is wel ie... lees meer
-
Op een hoek hier in de buurt is een pop-up store, dus een winkel met telkens wisselende inhoud. In de coronatijd ben ik er eens binnen geweest, want toen waren er mondkapjes te koop (uit China!), uitsluitend mondkapjes, want dat is er ook met een pop-up store aan de hand: je kun... lees meer
-
We hebben nog elf dagen om op het Woord van het Jaar te stemmen. Er zijn er 10 genomineerd: bestuursschaamte, graaiflatie, hittefit, nepobaby, sportfluencer, TikTokjustitie, treitertaks, vreugdebier, wokewashing en x’en. Ik vind ze allemaal lelijk. Het afgelopen jaar heb ik veel... lees meer
-
Maandag kreeg ik een bericht van de Nederlandse Spoorwegen: vanaf zondag rijden er meer treinen. Om te voorkomen dat we ons meteen afvroegen hoe dat ineens kan, schreven ze erbij dat ze meer personeel hebben aangenomen. Vandaar `de positieve verbeteringen’. Stond er echt: positi... lees meer
-
In een winkel waar je uitsluitend spelen en spelletjes kunt kopen en ik bijna nooit kom, maar nu wel vanwege pakjesavond, botste ik tegen een vriendin op die ik lang niet had gezien. Ze stond met een doos in haar hand licht wanhopig te telefoneren: “Hoezo een nummer? Ik zie hele... lees meer
-
Bij een fietsenrek met fietsen erin staat een groot geel bord met de tekst Parkeren fietsen. Soms kan ik van dat soort duidelijkheid houden. Ik weet dat ik ergens ben waar dienstbare orde heerst.
-
Soms fiets ik langs het gebouw van het Centraal Bureau voor de Rijvaardigheid (CBR) alleen maar om de opluchting te voelen dat ik daar niet meer naar binnen hoef, waarschijnlijk nooit meer. Alles wat met het rijexamen te maken heeft, hakte er bij mij diep in. 20 jaar geleden, ma... lees meer