Wie kent het niet: op de pof bestellen? Misschien is dit geen goede vraag, want zijn inderdaad veel mensen die het niet kennen. En ik merk dat wanneer je de vraag opschrijft `pof’ ineens een grappig woord wordt. “Wat ben je aan het doen?” “Nu? Ik ben op de pof bezig!”
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Concentratie
Heel even keek ik zaterdagavond naar het `bedankfeest’ ter ere van prinses Beatrix, in Ahoy, een van de naarste plekken van Nederland, met altijd veel optrekkende tocht. Op het toneel stonden trommelaars bij grote trommelinstallaties. De trommelaars trommelden. Wat ik vaker heb bij trommelnummers, had ik hier ook: het duurde te lang. Maar goed, het was degelijk ingestudeerd, de trommelaars trommelden bekwaam, dus ze wilden graag laten zien en horen wat ze konden. Voor mij was het onduidelijk of ze tot de bekende of onbekende Nederlanders hoorden. Want dat was vooraf nadrukkelijk gesteld: het zijn onbekende en bekende Nederlanders die onze vroegere koningin eren. Daarna bleef ik nog even hangen, maar het programma was niet echt overrompelend. Ik zeur daar niet over, want het was niet voor mij bedoeld. De camera zoemde vaak in op de prinses. Naast haar zat de premier die een beetje in de war was van de uitingen die hem gul om de oren waaiden. Misschien zag ik het verkeerd, maar de prinses leek me niet voorturend volstrekt geamuseerd, wat ik me dus kon voorstellen. Maar zoals altijd keek ze uitstekend, soms blij en verrast, maar vaker nog aandachtig. Die aandacht wordt altijd meteen wárm genoemd als het over haar gaat, maar ik weet niet of die aandacht een temperatuur heeft. Het was meer een vorm van concentratie, die vreemde concentratie die wij ook zoeken als we jarig zijn en in het openbaar worden toegezongen. Vinden we het niet altijd erg moeilijk hoe we dan ongeveer moeten kijken? Denk aan de prinses!
Columns
-
-
Toen ik een jaar of tien was, woonde ik een dik halfjaar niet bij mijn ouders maar bij familie in het diepe zuiden des lands. Waarom dat was weet ik niet meer. Vaag herinner ik me het woord `aansterken’. Ik was leerplichtig en ging daar dus ook een tijdje naar een andere school.... lees meer
-
Ergens las ik dat iemand al pleitte voor Het Woord van 2020. Dat is: nieuwjaarsbegroetingsstress. Ben ik niet voor. Zo’n woord moet langer geldig zijn dan alleen de eerste dagen. Of weken, want er zijn ook mensen die op 21 januari vragen: “Mág het nog?” En voordat je er erg in h... lees meer
-
Zitschade. Het verbaast me niet dat het woord bestaat, maar ik kende het niet. Ik kom het tegen in een bericht over de Nijmeegse hoogleraar fysiologie Maria Hopman. Haar bevindingen en opvattingen volg ik met warme aandacht, al was het alleen maar omdat zij alles weet van gezond... lees meer
-
Het kabinet verwacht dat er dit jaar veel beter gaat. Raar dat het me niet lukt me daarin intens te verdiepen. Komt doordat ik geloof dat ik wat ik verwacht steeds minder als uitgangspunt moet nemen. Een verwachting is immers alleen maar een verwachting. Er is ook nog de werkeli... lees meer
-
De jaren twintig zijn begonnen. Gisteren tellen we niet mee, een loze, vergeetbare dag, nee, vandaag.
In de jaren twintig van de vorige eeuw werden mijn ouders geboren. Ze leven niet meer, maar toen begon het allemaal voor ze. De tijd van hun leven was nogal wat. In de oor... lees meer -
In de tweede helft van december heet boodschappen doen: `van alles in huis halen’. Dat doen we de hele tijd, van alles in huis halen. Hoort bij dagen die prettig moeten zijn. Dat wensen we elkaar voortdurend toe, `Prettige dagen!’. Soms klinkt het als een bevel. Prettige dagen k... lees meer
-
Veel mensen hebben het ineens over 20-20, als ze het nieuwe jaar bedoelen. Het lijkt wel een korfbaluitslag. Het is een vól nieuw jaar, er kan veel goeds in gebeuren, ook veel minder goeds, maar ik wil er graag optimistisch aan beginnen. Laten we het jaar dus alsjeblieft voluit... lees meer
-
Hier in de buurt was een kleine winkel waarvoor je voor films terechtkon. DVD’s dus, maar ook zeldzame affiches, boeken uit de hele wereld, foto’s en vooral ook informatie. Het was een erg volle winkel, maar die kan juist zo aantrekkelijk zijn, want je moet naar alles zoeken en... lees meer
-
We schudden de zoete kerstmuziek van ons af, kammen het kaarsvet uit ons haar en zoeken tastend naar de orde van de dag, die vreemde orde tussen Kerstmis en de laatste dag van het jaar.
Ik probeer me een beetje op daadkracht te concentreren, maar die leidt in mezelf een st... lees meer -
Natuurlijk zoeken we vanavond, morgen en overmorgen altijd naar ons eerste échte kerstgevoel. Wat dat precies was en is, valt nauwelijks te omschrijven. Daarom zoeken we er ook naar. Het was te mooi om waar te zijn als het voor het oprapen lag, ergens in ons hoofd of hart.
-
Toen ik zaterdag op weg naar de markt was, zeiden wel vier mensen die ik vaag uit de buurt of van de markt ken: “Fijne dagen.” Ze zeiden het vriendelijk, met warme oogopslag, het deed me genoegen. “Insgelijks,” zei ik slap terug. Ik houd niet van dat woord, maar “Jij ook fijne d... lees meer
-
Natuurlijk hebben pakketbezorgers het moeilijk! Tegen een te gering salaris moeten ze veel te veel doen, terwijl hun werkgever ons juist stimuleert de pakjes te bestellen. Niet alleen hun werkgever, maar de bedrijven waar die pakjes vandaan komen.
-
Het zijn soms prachtige en/of fascinerende kerst- en/of nieuwjaarskaarten die ik per mail of app ontvang. Ik heb er al een paar waarop ik iets moet aanklikken en dan gaan grappige Kerstmannetjes Jingle Bells zingen of zie ik een onvoorstelbaar vuurwerk, terwijl André Rieu Am sch... lees meer
-
Fascineert me ieder jaar, de kerstpakketten. Vooral nu het duidelijk is dat niemand duurzame dingen wil, bijvoorbeeld een leuk kurken siervoorwerp, en ook geen cadeaubonnen. Nee, blikjes met Bulgaarse leverpastei of potjes olijven. En luxe noten, wat ik altijd zo’n treurige aand... lees meer