Bij het begin van nieuwe ontwikkelingen denk ik gelukkig niet meer: dat zie ik tegen die tijd wel. Dat heb ik lang gedaan, het zorgt voor een luiheid die je duur komt te staan. `Die tijd’ is er immers zo en dan weet je niet wat je moet doen.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Geurkaarsen
Wat kan het opluchten onverwacht een medestander te vinden. En nog wel eentje uit het hoogste gezag, de presentator van het televisieprogramma Eigen Huis en Tuin. Lodewijk Hoekstra heet hij en ik ken hem niet, maar ik geloof hem. Hij verzet zich tegen tuincentra, zegt dat we minder rotzooi voor de tuin moeten kopen en zeker geen geïmpregneerd hout. Interessant is dat hij zich met deze oproep tegen een van de sponsoren van zijn programma keert. In omroepland zal zoiets `dapper’ worden genoemd. Ik heb het op deze plek ook weleens over het vage doodsverlangen dat me bevangt wanneer ik een tuincentrum binnenkom en daar harde levensliederen hoor, bijna omval van de geur van geurkaarsen en pijn in de ogen krijg van de overal zo meedogenloos geëtaleerde lelijkheid. Ik heb het niet over bomen, planten en struiken, maar daar kom je pas na een lange omweg terecht. Daar zie ik niet dat zich van de bezoekers van het tuincentrum enige vreugde meester maakt. Bijna iedereen kijkt ontstellend bedrukt. Dat komt ook door de loodgrijze atmosfeer binnen de groothandel. Ik weet dat sommige mensen zich vastklampen aan het vooruitzicht van de oliebollenkraam bij de uitgang, een opmerkelijke voorziening. Daar worden oliebollen verkocht die niet te eten zijn. Ik lees dat er in Nederlandse tuincentra jaarlijks voor 1,2 miljard euro wordt besteed aan `niet levend materiaal’, zoals tuinaccessoires en hebbedingetjes. Sommige mensen gebruiken het woord `grappig’ als ze iets niet begrijpen. Doe ik niet gauw. Nu wel: grappig bedrag.
Columns
-
-
Bij het warme weer hoort ook een gedachtewisseling over wat je naar je werk aan kunt doen en wat liever niet. Gisterochtend kwam ik in de radio in zo’n soort gesprek terecht. Korte broek en slippers moeten kunnen, was de algemene opvatting, maar een deskundige (wanneer ben je da... lees meer
-
Er zit een verhaal in mijn hoofd, een lang verhaal, zeg maar een roman, en dat popelt zo dat ik er overal aan zit te schrijven. Natuurlijk vooral in mijn werkkamer, maar ook in het openbaar vervoer of als ik ergens moet wachten. Ik krijg er energie van waarmee ik bijna niet uit... lees meer
-
Soms voel ik me een spelbreker als ik zeg dat ik het niet héél erg warm heb. Dat is wel zo, maar ik heb geen behoefte dat te bekennen, wat ook komt doordat ik er nauwelijks last van heb. Ik moet het stoerder zeggen: ik kan er goed tegen.
-
Uur of vier in de namiddag: een man staat met zo’n bakfiets, een kinderkoetsje, te wachten bij de achteruitgang van een school. Het is een smalle straat waar het zonlicht nooit alle kansen krijgt, wat verder niet treurig is, het gedempte licht geeft de straat iets teers.
-
Nog nooit las ik een advies van haar, maar toch wist ik wie `Lieve Mona` was. Eerlijk gezegd was ze al lang niet meer in mijn gedachten, totdat ik hoorde dat ze deze week overleed. Ze schreef voor het blad Story dat ik ook maar zelden doorblader, en kwam ook weleens op televisie... lees meer
-
We zeggen vaker `interessant’ dan strikt reëel is. Daardoor stelt het woord steeds minder voor. Geldt ook voor `leuk’, `integer’ en `bizar’, om maar een paar voorbeelden te noemen. Als je zegt dat je iets interessant vindt, is het vaak als compliment bedoeld.
Als je je dan... lees meer -
In de supermarkt hangt boven de tomaten een foto van een man en een vrouw. Ze lachen en zwaaien naar ons met bedauwde vingers. Daaronder staat dat het Bob en Miranda zijn, uit Hindeloopen, en dat ze de tomaten speciaal voor deze supermarkt, speciaal voor ons hebben laten groeien... lees meer
-
Sommige woorden vind ik telkens opnieuw irritant. Nou ja, wat ze betekenen, de woorden zelf kunnen daar weinig aan doen. Keuzestress bijvoorbeeld. Het grootste gedeelte van mijn leven bestond deze vorm van stress niet. Waren er dan minder keuzes mogelijk? Of lieten we ons niet z... lees meer
-
“Rechts heeft voorrang.” Als ik de supermarkt binnenloop, bots ik bijna tegen een man op. Hij zet een stap terug en dan zegt hij het: “Rechts heeft voorrang.” Zijn stem zingt een beetje. Hij heeft een zeer geblokt overhemd aan en een fiere grijze kuif, ergens in de vijftig. Ik b... lees meer
-
De spanning was zo groot dat het me eergisteren niet eens lukte eraan terug te denken. De dag van de uitslag van je eindexamen! Niet de uitreiking van het diploma, nee, dat was een feestelijke formaliteit. De middag van het telefoontje!
-
Een beroep waarvan ik nog nooit gehoord heb, is flirtcoach. Ik stuitte erop een verslag van een bijeenkomst van de Forum voor Democratie-jongerenbeweging. Die kwam afgelopen weekend bijeen. De flirtcoach, Tom Gorny, gaf een lezing over daten. Daten heette nog niet zo lang gelede... lees meer
-
Ravotten – dat woord schoot me gisterochtend te binnen toen ik hoorde dat het Nationale Buitenspeeldag was. Voor kinderen dus. Op de radio kwam ik vroeg terecht in een discussie over dat buitenspelen. Het ging uiteraard over die spelletjes die games heten, en die kinderen binnen... lees meer
-
Wanneer ik mijn stokoude, stoere auto voor het huis op slot doe, stapt er uit de tomaatkleurige auto naast me een vrouw uit. Het is zo’n parmantige huurauto van Greenwheels. De vrouw zegt: “Thomas, mag je wat vragen?” Ik ken haar niet, zij mij dus wel. Ze is wat zo makkelijk hee... lees meer
-
Al dagen lezen we van alles over het nieuwe omroepplan. Het blijkt geen officiële informatie te zijn, maar uitgelekte. Is iets van de laatste jaren: we mogen iets eigenlijk niet weten, maar het is toch beter van wel. Dan lekt er dus wat uit.