In een interview met de directeur van Bol.com lees ik dat hij zich schaamt. Als mensen dat vastberaden zeggen, is er meestal iets mis met die schaamte. Nu ook. Hij schaamt zich omdat het zo goed gaat met zijn bedrijf. Hij bedoelt dat hij ontzettend blij is, maar dat niet hardop... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Inspraak
Nog steeds zeg ik liever fitnessclub dan sportclub. Misschien omdat fitness lichter klinkt. Ik probeer twee keer in de week te gaan, liefst drie keer, omdat ik denk dat het moet, al weet ik niet van wie. De machtsverhouding tussen mijn coach en mij kan me monter stemmen. Iedere keer wanneer ik kom, stelt hij een speciaal programma voor me op en dat werken we dan af. Ik zeg `we’ omdat ik niet het gevoel heb dat ik het alleen doe. Eergisteren zei ik per ongeluk `Hè, hè, klaar’ toen ik me losmaakte van een apparaat. Meteen hoorde ik de coach: `Wat zei je daar, Thomas? Klaar?’ Ik besef dat ik door dat te zeggen fout bezig ben en wil me verontschuldigen: `Ik dacht dat…’ Hij onderbreekt me: `Die zin begin je verkeerd. Jij denkt hier niet. Dat doe ik.’ Het is een spel, maar ik vind het ook helder. Soms krijg ik inspraak bij de keuze van de muziek die door de gezondheidsruimte klinkt. Ik houd van bijna alle muziek, maar niet van door computers voortgebracht gebonk, ook al snap ik dat dit dwingende geluid mijn dynamiek kan ondersteunen. De coach kent mijn weerzin. `Zal ik iets anders opzetten?’ vraagt hij dan. In zijn stem hóór ik de gunst. Ik heb dan zin in het andere uiterste: `Doe maar Mozart.’ De coach knikt, wendt zich vervolgens tot de medesporters en roept: `Horen jullie dat? Thomas wil Mozart.’ Hij zet inderdaad Mozart op. Hij heeft er nog wel iets over te zeggen en dat doet hij hard: `Dit is dus Mozart! Misschien is niet iedereen vertrouwd met deze muziek! Maar dan kan de kennismaking geen kwaad!’ Goed.
Columns
-
-
Voor het eind van het jaar neem ik een nieuw adresboek in gebruik. Ik heb een lijstje gemaakt van dingen die ik nog per se wil afhandelen. Dat krijg je als je tijd over hebt. Normaal ga ik bijna iedere namiddag even naar het café op de hoek om te mijmeren over het deel van de da... lees meer
-
Sinterklaas winkelt alleen. Dat zei de premier eergisteren. De kleine rol van de goedheiligman (wat een vreemd woord toch!) in zijn toespraak was prettig. Ik meen zelfs dat hij zei dat Sinterklaas verstandig was. Bedoeling is duidelijk: dat moeten wij óók zijn. Zeker onze omgang... lees meer
-
“U bent succesvol geïdentificeerd.” Niet niks als je die mededeling in een mail leest. Gisteren was het zover: er kwam een man langs die namens de bank kwam kijken of ik ben die ik zei te zijn. Totdat hij voor de deur stond, kon ik niet geloven dat het waar was.
-
Verharde sfeer op scholen, lees ik. Vanwege de mondkapjes. “Moet ik dood?” vraagt een leraar aan een leerling die geen mondkapje draagt. Die vraag moet je niet stellen. Als ik aan mijn schooljaren denk, herinner ik me minstens één leraar van wie ik vond dat hij best dood mocht,... lees meer
-
Waarschijnlijk gaat het nooit over: zaterdag einde van de ochtend nam ik licht gespannen voor de televisie plaats om naar de aankomst van Sinterklaas te kijken. Het belangrijkste moment van het jaar, aldus Dieuwertje Blok. Ik merkte dat ik knikte. Natuurlijk was het nog niet zek... lees meer
-
Nog 21 nachtjes slapen. Ik kwam er niet toe het zelf te berekenen, maar zag het in een advertentie van Albert Heijn, 21 kalenderblaadjes te beginnen met vandaag. Op dat kalenderblaadje is een boot te zien met daarop Sinterklaas en het paard.
-
Als je per trein wilt reizen, moet je dat eerst even melden. Wil de NS graag. Hoeft niet per se, het is alleen maar wenselijk. Je kunt voorkomen in een drukke trein terecht te komen en wie wil dat niet. Blijkbaar is het onderzocht (experiment). Beviel goed. Ik wil best meedoen,... lees meer
-
Altijd en overal lees ik alles wat me onder ogen komt. Als bij vrienden een gebruiksaanwijzing op tafel ligt, neem ik die even door, zonder dat ik weet voor welk apparaat die is. Vaak wordt dat ook niet duidelijk in de instructies. Als ik een winkel verlaat en de kassabon in mij... lees meer
-
Het is niet te hopen dat het de komende tijd vaak over het vuurwerkverbod gaat. Dat het maandagavond in het journaal gebeurde, is begrijpelijk. Klap moest nog indalen. Er was een vuurwerkverkoper te zien die op een doos wees waarop `knettergek’ stond. Blijkbaar is er vuurwerk da... lees meer
-
Overleven op een verlaten eiland. Soms vraag ik me af hoe dat is, wat vooral komt doordat ik dan naar een verlaten eiland verlang. Ik wil zoveel mogelijk meemaken in mijn leven, dat is het ook. De lijst van dingen die ik nog wil meemaken is iets kleiner dan twintig jaar geleden.... lees meer
-
In mijn lagere schooljaren, niet zo lang geleden, maakte ik drie klassen een jongen mee van wie iedereen ontzettend gespannen werd, ook de onderwijzer. Hij was agressief, maakte veel lawaai en zocht bijna voortdurend ruzie. We waren bang voor hem en niemand vond het kinderachtig... lees meer
-
In veel praatprogramma’s zijn vaste gasten. Misschien zit daar een gedachte achter: kijkers weten dan waar ze aan toe zijn. Sommige vaste gasten zijn meer vaste gast dan andere vaste gasten. Denk bijvoorbeeld aan Martijn Koning, sympathiek hoofd, stevige kaken, cabaretier. Ik ki... lees meer
-
Sinds de straat hier autovrij is, zie ik de wijkagent nooit meer. Misschien toeval, kan ook zijn dat hij denkt: in zo’n straat loopt alles vast op rolletjes. Is ook zo, in onze autovrije straat gebeurt nauwelijks iets meer, wat voor- en nadelen heeft. Nu de overheid wil dat we b... lees meer
-
Toen ik zondag hoorde dat Sean Connery (90) in zijn slaap overleden was in zijn huis op de Bahama’s, dacht ik meteen dat ik dat ook wel wilde, in mijn slaap overlijden op de Bahama’s. Zijn wens was, las ik: zonder gedoe heengaan. Mooi.
Natuurlijk dacht ik ook aan de eerste... lees meer