Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Knik

Veel uit mijn leven herinner ik me nadat ik éérst de muziek hoorde die die herinneringen oproept. Soms hoef ik alleen maar over die muziek te lezen en ben ik meteen twaalf of twintig of zie ik mezelf nogal stamelend dansen op mijn dertigste verjaardag. Vaak weet ik ook wat ik dacht of voelde toen ik in aanraking kwam met muziek die ik meenam naar de toekomst. Die toekomst is nog volop aan de gang en veel van de muziek waarover ik het nu heb, is nog steeds in mijn buurt. Deze dagen gingen twee musici dood naar wie ik graag luisterde, nog. Eergisteren de toetsenist van The Doors die 74 werd, Ray Manzarek, en een paar dagen eerder Ronald Splinter, gitarist van de Nederlandse band The Outsiders, die maar 64 mocht worden. Ronald klinkt ineens zo plechtig. Ronnie. Van hun bands kwam in 1967 de eerste langspeelplaat uit. En die had ik. Aan het einde van dat jaar werd ik vijftien. De muziek van The Outsiders was vooral hard en ruig, met fascinerende poëtische uitstapjes. Ik zat op het gymnasium en snapte dat dit een nuttige opleiding was, maar had die muziek er wel bij nódig. En die plaat van The Doors draaide ik op mijn nieuwe kamer. We waren net verhuisd, naar de rand van Nijmegen, met uitzicht over de polder. Het begon herfst te worden, maar de zomer was nog niet echt voorbij. Ik wist zeker dat er eindelijk een geheel ándere tijd in mijn leven was aangebroken. Ik luisterde naar de melodieuze, geheimzinnige, soms donkere rockmuziek van The Doors. Ik sta voor het raam. En knik. Naar die nieuwe tijd dus. Gretig.

Columns

  • Vaak ben ik deze column begonnen met dat ik in mijn werkkamer uitkijk op een binnenplaatsje waar niets gebeurt, wat maar goed ook is, want in mijn hoofd gebeurt al genoeg.

  • Johan Derksen zegt `geen enkele aanleiding’ te zien excuses aan te bieden. Geen enkele aanleiding. Je zou toch zeggen dat hij een beetje aanleiding toch moet voelen. Kan je nog zeggen dat je er niet over denkt met excuses te komen, maar als je beweert geen énkele aanleiding te z... lees meer

  • Raar dat je er toch even over nadenkt: klein beduimeld boek uit de eerste jaren van de vorige eeuw over hoenderteelt. Ik schreef het woord nog nooit op, sprak het ook nog nooit uit: hoenderteelt.

  • De muziek die Henny Vrienten voor films schreef vind ik erg goed. Vaak staat die op als ik aan het werk ben. Gaat betoverend in je gedachten zitten. 
    Veel hoor, drie in één week: Henny Vrienten, Jan Rot en Arno Hintjens uit Oostende.

  • Graag had ik geweten dat het gisteren Wereld Pinguïn Dag was. Er zijn heel veel dagen voor iets, De Dag van het Brood of Complimentendag of De Dag van de Koortslip, weet ik meestal ook te laat, maar daar raak ik verder niet bedrukt van. De Wereld Pinguïn Dag is natuurlijk iets a... lees meer

  • Koningsdag zal deze week meedogenloos in tweeën splitsen. Ik hoor dat veel landgenoten de dag nu al als een `uitlaatklep’ beleven, geïnspireerd door de gedachte dat het eindelijk allemaal weer mag. Als je zelf geen uitlaatklep nodig hebt, kun je best een beetje gaan tobben over... lees meer

  • Lees je weer een artikel waarin staat dat `de consument’ niet eerder zo somber is geweest. Gaat dan over het vertrouwen in de economie. Is dus laag.

  • Sinds vorige herfst is er hier in de wijk weer een postkantoor. Een echt. Dus geen winkel vol hebbedingetjes en rookartikelen met in de hoek een amateuristische balie. Nee, het postkantoor is op en top wat je van een postkantoor verwacht. Als je in de rij staat voor de balie om... lees meer

  • Goed gisteren in deze krant te lezen dat biljetten en munten niet zomaar verdwijnen. Fysiek geld. Zo heet het. Niet omdat ik me verzet tegen de eisen van de tijd, maar ik heb graag fysiek geld bij me. Dan zie ik wat ik te besteden heb. Kan best zijn dat dit een gedateerde opmerk... lees meer

  • Hier in de buurt zijn terrassen waar mensen staan te wachten op een zitplaats. Ze houden de bewegingen op de propvolle accommodatie fel in de gaten en vertonen stormachtige dynamiek wanneer er een paar terraszitters opstaan. Het vrijgekomen tafeltje heeft ook de belangstelling v... lees meer

  • Veel vragen zijn zodra ze beantwoord zijn, niet meer belangrijk. Maar er zijn er wel die terugkeren. Ik noem een huishoudelijke: bij ons in de buurt wordt het vuilnis altijd op maandag (en donderdag) opgehaald, gebeurt dat dan ook op twee paasdag? Of op tweede kerstdag, tweede p... lees meer

  • “Is dat een typisch mannending, hoe groter, hoe beter?” Die vraag hoorde ik in de actualiteitenrubriek op Radio 1, gisterochtend voor achten. Ging over de paasvuren in het oosten van het land. Was onduidelijk of de Achterhoeker aan wie de vraag gesteld werd, de bedoeling ervan t... lees meer

  • Er nooit bij stilgestaan dat ik als fietser nog moet gaan nadenken over het dragen van een helm. Of nadenken, niks nadenken, beseffen dat ik er niet onderuit kan. Is naïef. Mijn fietsenpark bestaat uit twee fietsen: een gewone en een elektrische, maar misschien is een elektrisch... lees meer

  • Van ziek zijn is de aangenaamste fase het uitzieken. Je hoeft nog niets, niet van jezelf, niet van je lichaam dat natuurlijk ook bij jezelf hoort, maar er is niet veel naars meer aan de hand. Je denkt aan de dag van morgen wanneer je weer op de been bent. Je kunt dan door met de... lees meer

  • Gisterochtend zag ik in een televisieprogramma dat een bisschop de bloemen zegende die klaarlagen om naar Rome vervoerd te worden. Zondag staan ze op het Sint Pietersplein wanneer de paus de wereld toespreekt. De hoop leeft dat hij zal zeggen: bedaank voor die bloeme.

Pagina's