Altijd voel ik schaamte wanneer bijvoorbeeld een atleet die zojuist een record heeft gebroken en huilend van vreugde en uitputting op weg is naar de huldiging, staande wordt gehouden door een verslaggever die indringend vraagt: “Wat gaat er door je heen?”
Het antwoord is aa... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Krampachtig
In een gebouw in Arnhem staat een kluis met daarin de eindexamenvragen, gemaakt door leraren die niet met hun naam in de krant willen, zo geheim is hun werk. Als ik het goed begrijp, gaat die kluis vandaag open. Dit jaar heb ik voor het eerst geen last van nare examendromen. Dus dat er iemand van het ministerie van onderwijs opbelt: `Meneer Verbogt, we gaan dat eindexamen van u eens he-le-maal overdoen. En vlug een beetje.’ Wel herinner ik me dat ik verzette tegen die examenvragen. Deze herinnering wordt fel verlevendigd door dat gebouw in Arnhem. Met die kluis. In mijn eindexamentijd vroeg ik me al af wat ik eraan had, antwoorden krampachtig uit mijn hoofd te leren. Ja, je toonde aan dat je dat kón. Maar misschien was het handiger te weten waar ze kon vinden als je ze nodig had. De wijsneus in me vond dat het vooral ging om inzicht. Toen ik me later op de universiteit verdiepte in kunstgeschiedenis en mijn eerste examen deed, gooide de hulprofessor foto’s op tafel, foto’s van schilderijen, beelden en gebouwen. Ik moest met namen en jaartallen komen, maar wilde liever praten over wat een kunstwerk veroorzaakte in de tijd waarin het werd gemaakt, en in mij. Dat was echter niet de bedoeling. Ik stopte met kunstgeschiedenis. Als ik tegenwoordig met een vraag zit, kan het internet me in een paar seconden op mijn wenken bedienen. Daar maak ik echter niet altijd gebruik van. Liever kom ik er zelf achter. Wat mij betreft werkt dat beter, dus niet iets metéén weten, maar het te weten kómen. Dat is meer dan weten.
Columns
-
-
Herna Verhagen stopt als topvrouw van PostNL, bericht zal niemand ontgaan zijn. Blijf je topvrouw als je vertrokken bent? Misschien is het een levenslange eretitel. Ik blijf het een prachtig woord vinden, topvrouw, ook in de privésfeer.
Ze wordt enorm geprezen, bijvoorbeel... lees meer -
“Nagelbijtend spannend is het!””
“Ja, zeg dat wel: nagelbijtend.”
Ja, we zullen vandaag vast paar keer tegen elkaar zeggen dat we de Amerikaanse verkiezingen nagelbijtend spannend vinden. Ze zijn nog nooit zo nagelbijtend spannend geweest. Eerder spraken we het woord n... lees meer -
Als de jonge spelers van SDZ (Samenspel Doet Zegevieren) niet hoeven te voetballen of te trainen om nog beter te voetballen en als ze niet opgeëist worden door computerspelen (best veel voorwaarden, merk ik nu), doen we soms een spelletje met een toren. Die toren bestaat uit kle... lees meer
-
Soms hoef je een artikel niet te lezen om te weten waar het over gaat. Er zijn een paar woorden die eruit springen, hoeft er maar één te zijn en je voelt uit welke hoek de wind waait. Voorbeeld: pindakaas. Lichte neiging tot geeuwen, want er staat vast dat pindakaas niet gezond... lees meer
-
Op het moment dat ik dit schrijf, gisteren, is er nog niets gebeurd, maar dadelijk wel, en ik weet niet wat, want het is mijn eerste keer. Vanwege Halloween komen er kinderen aan de deur, `ze trekken door de buurt’, aldus het bericht dat ik vorige week las in de buurtapp, en of... lees meer
-
We maken graag lijstjes: beste films, beste boeken, mooiste plekken op aarde of in Nederland, beste liedjes, grootste ergernissen. Aantrekkelijke bezigheid tijdens het natafelen met vrienden. Of tijdens lange autoritten.
-
Nooit zeggen dat iets komt `door een samenloop van omstandigheden’, want er is altijd sprake van een samenloop van omstandigheden. Je hebt ze niet altijd in de gaten, die omstandigheden, maar ze zijn er wel, zelfs als je in diepe rust bent. We leven nu eenmaal te midden van omst... lees meer
-
Of het nog aan de orde is, weet ik niet, maar in mijn kindertijd waren er volwassenen die zich minachtend konden uitlaten over moderne abstracte kunst. Ik zeg met nadruk dat het volwassenen waren, kinderen deden dat niet, misschien omdat veel in hun hoofd op abstracte kunst leek... lees meer
-
Nederland moet een onaantrekkelijk land worden voor iedereen die hier veiligheid zoekt. Niet een beetje onaantrekkelijk, érg onaantrekkelijk. De hoogste overheid gaat zich hiervoor inzetten. Kort door de bocht samengevat, maar het komt erop neer. De samenleving die toch al steed... lees meer
-
Vannacht krijgen we het uur terug dat ons in het voorjaar werd afgenomen. Zo kun je het zien of wil je het kunnen zien. Is natuurlijk onzin, net zoals het onzin is dat we iets over tijd te zeggen hebben. Het enige wat we doen, is er een ordening in aanbrengen en afspraken over m... lees meer
-
“Jezus was eigenlijk een heel toffe peer.” Aldus de jonge godsdienstleraar in de laatste klas van mijn gymnasiumtijd. Hij kwam vers van de universiteit en had daar blijkbaar geleerd heel dicht op de huid van zijn doelgroep les te geven.
-
Soms heb ik er last van: dat je de hele dag keuzes moet maken. Ga ik het artikel over afvallen na je veertigste lezen of toch maar liever niet? Volkoren brood met of zonder zonnepitten? Nadenken over een mening over een kwestie die ons allemaal zou moeten bezighouden, of even ru... lees meer
-
Soms heb ik er last van: dat je de hele dag keuzes moet maken. Ga ik het artikel over afvallen na je veertigste lezen of toch maar liever niet? Volkoren brood met of zonder zonnepitten? Nadenken over een mening over een kwestie die ons allemaal zou moeten bezighouden, of even ru... lees meer
-
Op sommige plekken moet je niet vragen: “Wat doe jij hier?” Een vraag die vaak een verbaasde toon meekrijgt, waardoor die meteen veel te belangrijk wordt. Op een begrafenis bijvoorbeeld. Daar dus liever niet. Het is duidelijk wat je er doet. Je bent niet binnengelopen, omdat je... lees meer