Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Leeg

De ideale manier om stress tegen te gaan bestaat nog niet. Anders zou er wel minder stress zijn. Is misschien te simpel gedacht. Als je stress krijgt van iets wat je moet doen, wordt de stress dan minder als je dat niet doet? Eergisteren reden er rond Den Haag minder treinen in de avondspits omdat het personeel was uitgestapt. Er réden al minder treinen vanwege wisselstoringen, maar dus nog minder doordat die wissenstoringen mensen van de NS aanvlogen. Begrijpelijk. Als treinreiziger weet ik een paar keer per week van ellende niet waar ik het moet zoeken, in de trein dus. Om me heen hebben de meeste mensen er ook last van. Wisselstoringen, probleempjes met de seinen, harde wind, altijd is er wel iets. Ik maak het zelden mee dat reizigers verwijtend met de conducteurs omgaan. Iedereen weet dat die het ook niet kunnen helpen. Nu een paar van hen begonnen zijn het op te geven, vrees ik het ergste. Ik vraag me af of je jezelf ontstresst als je de werkplek verlaat. Ik heb dat één keer gedaan, toen ik tien was en meedeed aan het schooltoneel. Ik speelde Baas Koekendeeg, een bakker met een slechte inborst. Ik had maar een stuk of tien zinnen tekst, maar toen ik op moest, was mijn hoofd angstaanjagend leeg, de tien zinnen waren enorm verdwenen. Ik kwam in de ban van stress, verliet haastig het toneel en rende vervolgens het schoolgebouw uit. Thuis verstopte ik me onder de dekens. Ik denk daar nog weleens aan en dan voel ik lichte paniek, ook omdat niemand me ooit vertelde wat de gevolgen van mijn afgang waren.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Columns

  • Het is niet te hopen dat het de komende tijd vaak over het vuurwerkverbod gaat. Dat het maandagavond in het journaal gebeurde, is begrijpelijk. Klap moest nog indalen. Er was een vuurwerkverkoper te zien die op een doos wees waarop `knettergek’ stond. Blijkbaar is er vuurwerk da... lees meer

  • Overleven op een verlaten eiland. Soms vraag ik me af hoe dat is, wat vooral komt doordat ik dan naar een verlaten eiland verlang. Ik wil zoveel mogelijk meemaken in mijn leven, dat is het ook. De lijst van dingen die ik nog wil meemaken is iets kleiner dan twintig jaar geleden.... lees meer

  • In mijn lagere schooljaren, niet zo lang geleden, maakte ik drie klassen een jongen mee van wie iedereen ontzettend gespannen werd, ook de onderwijzer. Hij was agressief, maakte veel lawaai en zocht bijna voortdurend ruzie. We waren bang voor hem en niemand vond het kinderachtig... lees meer

  • In veel praatprogramma’s zijn vaste gasten. Misschien zit daar een gedachte achter: kijkers weten dan waar ze aan toe zijn. Sommige vaste gasten zijn meer vaste gast dan andere vaste gasten. Denk bijvoorbeeld aan Martijn Koning, sympathiek hoofd, stevige kaken, cabaretier. Ik ki... lees meer

  • Sinds de straat hier autovrij is, zie ik de wijkagent nooit meer. Misschien toeval, kan ook zijn dat hij denkt: in zo’n straat loopt alles vast op rolletjes. Is ook zo, in onze autovrije straat gebeurt nauwelijks iets meer, wat voor- en nadelen heeft. Nu de overheid wil dat we b... lees meer

  • Toen ik zondag hoorde dat Sean Connery (90) in zijn slaap overleden was in zijn huis op de Bahama’s, dacht ik meteen dat ik dat ook wel wilde, in mijn slaap overlijden op de Bahama’s. Zijn wens was, las ik: zonder gedoe heengaan. Mooi. 
    Natuurlijk dacht ik ook aan de eerste... lees meer

  • Dan loop ik dus met de buurman door de buurt, zomaar, om er even uit te zijn. Natuurlijk houden we de anderhalve meter afstand sterk in de gaten. We voeren een levendig gesprek. We hebben het over de verkiezingen in de Verenigde Staten. Ik citeer een vrouw uit Florida die zei da... lees meer

  • Wie kent het niet, een belangrijk telefoontje verwachten waarvan het onduidelijk is wanneer het komt? Je moet de hele dag bereikbaar zijn. Vaak gaat het om telefoontjes uit de medische wereld. Dat er geen tijdstip valt af te spreken, is begrijpelijk, maar toch. Ik kom dan tot we... lees meer

  • Een paar minuten daarvoor had ik een cracker met pindakaas (met stukjes noot) gegeten, héérlijk. Daarom reageerde ik waarschijnlijk wat aarzelend toen de vriendelijke vrouw zei dat ik meteen terecht kon. Ik belde haar omdat ik vermoedde dat ik op corona getest moest worden. Ze v... lees meer

  • Verkiezingsdag lijkt nog ver weg en dat is ook zo. Voor die tijd is er nogal wat aan de hand, verscherpte maatregelen, nauwelijks pakjesavond, uiterst sobere kerstdagen, een vuurwerkloze jaarwisseling. En er gaat nog veel meer niet door. En daarna is het pas half maart. 

  • Nee, dan Angela Merkel. Die zegt tegen haar landgenoten dat Kerstmis gewoon doorgaat, MITS iedereen zich goed gedraagt. En waarschijnlijk doet iedereen dat dan ook. Kerstmis is een beloning, ook een compliment. Hier lukt dat niet, denk ik. Als wij iets willen, moet het er meteen... lees meer

  • Groot deel van de thuiswerkers heeft fysieke klachten. Vakbond CNV heeft dat onderzocht en vindt het uiteraard onacceptabel. Het is niet ondenkbaar dat er spoedig een Nationaal Platform Thuiswerkers komt, met een voorzitter die in alle praatprogramma’s verontwaardigd mag leeglop... lees meer

  • Er kwam bericht van mijn bank: ik moet me opnieuw identificeren. Vanwege nieuwe wet- en regelgeving. Ik voel dan meteen lichte paniek, want moet vast iets doen wat ik niet kan. Klinkt zo kinderachtig, maar ik heb me nooit op dit soort kwesties geconcentreerd. Tegelijkertijd denk... lees meer

  • Gisterochtend was er op de radio een gesprek met een hoge manager van de politie. De presentator noemde zijn functie, maar die klonk zo ingewikkeld dat ik die nauwelijks kan reproduceren. Als ik het kort door de bocht samenvat ging hij over lawaai en overlast. Van dat laatste be... lees meer

  • Ah, daar is de vage kennis die niet voor niets een vage kennis is. Je hebt haast, niet echt, maar toch genoeg om het haast te noemen, en dan loop je bijna tegen de vage kennis aan. Die vraagt onmiddellijk hoe het met je gaat, maar wacht je antwoord niet af en begint over zichzel... lees meer

Pagina's