Toen ik een jaar of tien was, woonde ik een dik halfjaar niet bij mijn ouders maar bij familie in het diepe zuiden des lands. Waarom dat was weet ik niet meer. Vaag herinner ik me het woord `aansterken’. Ik was leerplichtig en ging daar dus ook een tijdje naar een andere school.... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Onrust
Onderzoek wijst uit dat de secretaresse liever niet meer secretaresse genoemd wordt, maar assistant. In het Engels dus. Van wie komt het idee zo’n onderzoek te laten verrichten? Rimpelde er onrust in de wereld van de secretaresses? Als Zelfstandige Zonder Personeel heb ik dus helaas geen personeel, maar soms hunker ik naar een secretaresse, al was het alleen maar om te kunnen zeggen: `Wilt u dat alstublieft even met mijn secretaresse regelen?’ Mijn secretaresse. Ik weet ook wel dat geen enkel mens bezit is van een ander, maar toch hecht ik als een gek aan die woorden: mijn secretaresse. Ik lees dat secretaresses secretaresse een verouderd woord vinden dat de lading van hun werk niet dekt. Misschien is dat waar, ja, het is zéker waar, want álles wat secretaresses zeggen, is waar, maar een beetje secretaresse vindt toch dat de wat versleten aanduiding van haar beroep een soort geuzennaam is. Van de secretaresses die ik ken, weet ik dat ze volstrekt onmisbaar zijn, en dan druk ik me terughoudend uit. Ik denk bijvoorbeeld aan deze krant. Die zakt hartstikke in elkaar als de secretaresses die er werken, het voor gezien houden. Wát nou assistant? Moet niet denken aan het zinnetje `Mijn assistant zal dadelijk in de agenda kijken’. Wat een aanstellerij! Spreek het Engelse woord maar in het Nederlands uit. Weet je helemaal niet wat je hoort! Ineens denk ik aan de stewardessen!! Die zullen toch ook niet? Ook zo’n geruststellend woord; stewardess! Misschien begint er inderdaad een andere tijd. Vol gure wind en zo.
Columns
-
-
Ergens las ik dat iemand al pleitte voor Het Woord van 2020. Dat is: nieuwjaarsbegroetingsstress. Ben ik niet voor. Zo’n woord moet langer geldig zijn dan alleen de eerste dagen. Of weken, want er zijn ook mensen die op 21 januari vragen: “Mág het nog?” En voordat je er erg in h... lees meer
-
Zitschade. Het verbaast me niet dat het woord bestaat, maar ik kende het niet. Ik kom het tegen in een bericht over de Nijmeegse hoogleraar fysiologie Maria Hopman. Haar bevindingen en opvattingen volg ik met warme aandacht, al was het alleen maar omdat zij alles weet van gezond... lees meer
-
Het kabinet verwacht dat er dit jaar veel beter gaat. Raar dat het me niet lukt me daarin intens te verdiepen. Komt doordat ik geloof dat ik wat ik verwacht steeds minder als uitgangspunt moet nemen. Een verwachting is immers alleen maar een verwachting. Er is ook nog de werkeli... lees meer
-
De jaren twintig zijn begonnen. Gisteren tellen we niet mee, een loze, vergeetbare dag, nee, vandaag.
In de jaren twintig van de vorige eeuw werden mijn ouders geboren. Ze leven niet meer, maar toen begon het allemaal voor ze. De tijd van hun leven was nogal wat. In de oor... lees meer -
In de tweede helft van december heet boodschappen doen: `van alles in huis halen’. Dat doen we de hele tijd, van alles in huis halen. Hoort bij dagen die prettig moeten zijn. Dat wensen we elkaar voortdurend toe, `Prettige dagen!’. Soms klinkt het als een bevel. Prettige dagen k... lees meer
-
Veel mensen hebben het ineens over 20-20, als ze het nieuwe jaar bedoelen. Het lijkt wel een korfbaluitslag. Het is een vól nieuw jaar, er kan veel goeds in gebeuren, ook veel minder goeds, maar ik wil er graag optimistisch aan beginnen. Laten we het jaar dus alsjeblieft voluit... lees meer
-
Hier in de buurt was een kleine winkel waarvoor je voor films terechtkon. DVD’s dus, maar ook zeldzame affiches, boeken uit de hele wereld, foto’s en vooral ook informatie. Het was een erg volle winkel, maar die kan juist zo aantrekkelijk zijn, want je moet naar alles zoeken en... lees meer
-
We schudden de zoete kerstmuziek van ons af, kammen het kaarsvet uit ons haar en zoeken tastend naar de orde van de dag, die vreemde orde tussen Kerstmis en de laatste dag van het jaar.
Ik probeer me een beetje op daadkracht te concentreren, maar die leidt in mezelf een st... lees meer -
Natuurlijk zoeken we vanavond, morgen en overmorgen altijd naar ons eerste échte kerstgevoel. Wat dat precies was en is, valt nauwelijks te omschrijven. Daarom zoeken we er ook naar. Het was te mooi om waar te zijn als het voor het oprapen lag, ergens in ons hoofd of hart.
-
Toen ik zaterdag op weg naar de markt was, zeiden wel vier mensen die ik vaag uit de buurt of van de markt ken: “Fijne dagen.” Ze zeiden het vriendelijk, met warme oogopslag, het deed me genoegen. “Insgelijks,” zei ik slap terug. Ik houd niet van dat woord, maar “Jij ook fijne d... lees meer
-
Natuurlijk hebben pakketbezorgers het moeilijk! Tegen een te gering salaris moeten ze veel te veel doen, terwijl hun werkgever ons juist stimuleert de pakjes te bestellen. Niet alleen hun werkgever, maar de bedrijven waar die pakjes vandaan komen.
-
Het zijn soms prachtige en/of fascinerende kerst- en/of nieuwjaarskaarten die ik per mail of app ontvang. Ik heb er al een paar waarop ik iets moet aanklikken en dan gaan grappige Kerstmannetjes Jingle Bells zingen of zie ik een onvoorstelbaar vuurwerk, terwijl André Rieu Am sch... lees meer
-
Fascineert me ieder jaar, de kerstpakketten. Vooral nu het duidelijk is dat niemand duurzame dingen wil, bijvoorbeeld een leuk kurken siervoorwerp, en ook geen cadeaubonnen. Nee, blikjes met Bulgaarse leverpastei of potjes olijven. En luxe noten, wat ik altijd zo’n treurige aand... lees meer
-
Wat ik prettig vind is dat ik steeds minder snel last heb van lichte wanhoop, maar voel die toch nog steeds wanneer ik iets lees wat voor mij bedoeld is terwijl ik er nauwelijks iets of helemaal niets van begrijp. Brieven van de overheid bijvoorbeeld. Of gebruiksaanwijzingen bij... lees meer