Hier in de buurt was een kleine winkel waarvoor je voor films terechtkon. DVD’s dus, maar ook zeldzame affiches, boeken uit de hele wereld, foto’s en vooral ook informatie. Het was een erg volle winkel, maar die kan juist zo aantrekkelijk zijn, want je moet naar alles zoeken en... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Optimisme
Soms, in mijn geval steeds vaker, zijn herinneringen zo levend dat het net is alsof ze zich niet in het verleden afspelen, maar het momenten van nu zijn. Vroeger bestaat niet of nauwelijks. Ik dacht het zaterdagavond weer toen ik naar een programma keek waarin gevierd werd dat The Beatles vijftig jaar geleden voor het eerst op de Amerikaanse televisie te zien waren. Meer dan 70 miljoen mensen zagen dat, Amerika lag aan hun voeten, niet alleen Amerika, ze waren die avond voorgoed van de hele wereld. Bij het zien van die oude beelden vroeg ik me weer af wat het was wat ze uitstraalden. Keurige jongens in keurige pakken met uiterst prettige liedjes die zelfs in die dagen nauwelijks `wild’ genoemd konden worden (nee, dan Elvis!). Het was iets anders: vrolijkheid, optimisme, montere brutaliteit. De nieuwe tijd die in de wereld was aangebroken, had die jongens nodig, ze wáren die nieuwe tijd. Van bijna ieder liedje wist ik wanneer en waar ik het voor het eerst hoorde. Dit romantiseer ik niet, het is zo. Na je geboorte begin je nog een paar keer met je leven en dan zeg je telkens: mijn leven begint nu pas echt. Meestal kom je er niet toe door en door te beseffen wat je met `echt’ bedoelt, want daarvoor heb je het veel te druk met dat nieuwe begin van je leven. Ik denk nu sterk aan het intro van I Want To Hold Your Hand, dus nog voordat ze gaan zingen. Zojuist luisterde ik er weer naar, naar die zes seconden, even hard als toen. Weer haal ik diep adem, weer voel ik die opwinding en krijg ik zin in alles!
Columns
-
-
We schudden de zoete kerstmuziek van ons af, kammen het kaarsvet uit ons haar en zoeken tastend naar de orde van de dag, die vreemde orde tussen Kerstmis en de laatste dag van het jaar.
Ik probeer me een beetje op daadkracht te concentreren, maar die leidt in mezelf een st... lees meer -
Natuurlijk zoeken we vanavond, morgen en overmorgen altijd naar ons eerste échte kerstgevoel. Wat dat precies was en is, valt nauwelijks te omschrijven. Daarom zoeken we er ook naar. Het was te mooi om waar te zijn als het voor het oprapen lag, ergens in ons hoofd of hart.
-
Toen ik zaterdag op weg naar de markt was, zeiden wel vier mensen die ik vaag uit de buurt of van de markt ken: “Fijne dagen.” Ze zeiden het vriendelijk, met warme oogopslag, het deed me genoegen. “Insgelijks,” zei ik slap terug. Ik houd niet van dat woord, maar “Jij ook fijne d... lees meer
-
Natuurlijk hebben pakketbezorgers het moeilijk! Tegen een te gering salaris moeten ze veel te veel doen, terwijl hun werkgever ons juist stimuleert de pakjes te bestellen. Niet alleen hun werkgever, maar de bedrijven waar die pakjes vandaan komen.
-
Het zijn soms prachtige en/of fascinerende kerst- en/of nieuwjaarskaarten die ik per mail of app ontvang. Ik heb er al een paar waarop ik iets moet aanklikken en dan gaan grappige Kerstmannetjes Jingle Bells zingen of zie ik een onvoorstelbaar vuurwerk, terwijl André Rieu Am sch... lees meer
-
Fascineert me ieder jaar, de kerstpakketten. Vooral nu het duidelijk is dat niemand duurzame dingen wil, bijvoorbeeld een leuk kurken siervoorwerp, en ook geen cadeaubonnen. Nee, blikjes met Bulgaarse leverpastei of potjes olijven. En luxe noten, wat ik altijd zo’n treurige aand... lees meer
-
Wat ik prettig vind is dat ik steeds minder snel last heb van lichte wanhoop, maar voel die toch nog steeds wanneer ik iets lees wat voor mij bedoeld is terwijl ik er nauwelijks iets of helemaal niets van begrijp. Brieven van de overheid bijvoorbeeld. Of gebruiksaanwijzingen bij... lees meer
-
Van een gourmetmini had ik nog niet gehoord. Ligt aan mij. Ik zeg vaak dat niets lang geleden is, maar lang geleden heb ik weleens gegourmet, en dat is wél lang geleden. Ik vond het gepriegel, met al die kleine pannetjes. Dat het gezellig kan zijn, snap ik, maar als je je best d... lees meer
-
Zaterdag in de vroege avond liep ik in haast door de stad. Er stond een stevige wind – een autoritaire wind, moet ik misschien zeggen, kille regen zwiepte in mijn gezicht en ik vroeg me af waarom ik mijn leven niet beter indeelde. Toen dit jaar begon, besloot ik er goed voor te... lees meer
-
Dof woord met doffe betekenis: uitzitten. Ik spreek het gelukkig weinig uit. Moet er niet aan denken.
Erg vind ik bijvoorbeeld de mededeling: “Hij zit zijn tijd uit.” Meestal gaat het dan over werk. Dan zit je er niet kwiek bij. Volgens mij ruikt iedereen het ook een beetj... lees meer -
Nu er toch zo veel politieke partijen zijn vind ik het leuk als er weer een beetje bij komt. Ik ben zuinig op het woord `leuk’, maar nu wil ik het graag leuk noemen. Ik bedoel: het heeft amusementswaarde. Zo denkt de nieuwe partij er ongetwijfeld niet over en dat moet ook niet:... lees meer
-
Voor een carrièreswitch is het te laat, maar ik zou het best willen zijn: integriteitadviseur van de Tweede Kamer. Alleen al omdat het me fascineert waarom zo’n functie er moet zijn. Mannen en vrouwen die door ons gekozen zijn om ons naar eer en geweten te vertegenwoordigen, en... lees meer
-
Vorige week schreef ik over de huiselijke ruzies rond het versieren van de kerstboom. Die horen erbij. Als het harmonieus gaat, wordt Kerstmis vast net iets te saai.
-
Mijn zusje verhuisde zo’n 25 jaar geleden naar Athene. Toen ze er een tijdje was, miste ze witbier en kroketten. Niet te krijgen daar. Kroketten nog steeds niet, geloof ik. Ze overwoog die producten te gaan importeren. Ze was opgeleid tot verpleegkundige, maar dat beroep leidde... lees meer