Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Park

We fietsen al een tijdje door Het Nationale Park De Hoge Veluwe, mijn vrienden en ik. Die zes hoofdletters staan er niet voor niets, want er is gelukkig heel veel park. Wat behoorlijk vervreemdend werkt is dat er in de buurt van het park een militaire oefening wordt gehouden en niet zo’n beetje ook. Onafgebroken klinkt het geluid van geweren en kanonnen. Het vult bruut de blauwe lentehemel. We menen het geweld ook te ruiken, maar niemand van ons heeft verstand van oorlog, dus zeker weten doen we het niet. Even later zitten we op een bankje aan het water bij Jachthuis Sint Hubertus. Het legerlawaai wordt steeds vinniger. De denkbeeldige vijand moet er van lusten. We nemen tenminste aan dat een deel van het leger voor vijand speelt. Als je zomaar aan het schieten bent, is het een rare oefening. Iemand van ons zegt dat we vanochtend geen krant hebben gelezen en ook niet naar de radio hebben geluisterd, Dat is waar. Ik doe dat nooit, kan eigenlijk niet zonder. `Het land is toch niet in oorlog geraakt zonder dat wij het weten?’ De naam Poetin valt. Dan schudden we wijs ons hoofd. Dat kan zomaar niet. De ochtendzon schijnt in het water. Zwanen komen hautain kijken wat er aan ons te beleven valt. Ik denk aan mensen die de oorlog meemaakten. Of een andere oorlog. En die dit dan horen. Wat gaan herinneringen met je doen? Misschien ben je dan een tijdje van slag. Maar ja, daarmee kan de krijgsmacht natuurlijk geen rekening houden. Precies om twee uur is het stil. Aanvallers en verdedigers gaan lekker uitrusten.

Columns

  • Voordat ik er erg in had, zat ik zaterdagmiddag tóch te kijken. Sinterklaas die in Apeldoorn arriveert. Niet per boot, maar per trein. Wist eerst niet waarom dat was, maar Dieuwertje legde het gelukkig uit: het oude paard was met pensioen en het nieuwe was bang voor water. 

  • Reizen per trein heeft voor- en nadelen. Als het niet te druk is, er zich geen vertraging voordoet en niet alle medepassagiers aan het telefoneren zijn, verkeer je in omstandigheden die best ideaal zijn. Er gebeurt iets nuttigs, want je wordt verplaatst, je zit in een andere tij... lees meer

  • Vaak denk ik: Houdt het nou nooit op? Uitroepteken erachter. Over sommige hete hangijzers schrijf ik niet eens meer. Komt door schaamte. 

  • De partij die De Partij Van De Automobilist wordt genoemd, is niet mijn partij. Nooit geweest. Beetje treurige typering: De Partij Van De Automobilist. Vind ik doordat ik me niet typische automobilist voel. Ik rijd wel auto, maar als ik dat doe, voel ik me niet gekoesterd door e... lees meer

  • Vaak krijg ik digitale post waar ik niet om gevraagd heb. Dat is mijn eigen schuld en waarom dat zo is, weet ik niet altijd precies. Nu kwam er een bericht waarboven LAATSTE KANS stond. Schrik ik meteen. Wat zag ik over het hoofd?
    Ik kijk naar het bericht en zie dat het om... lees meer

  • November is een strenge, introverte maand. Het is aan de hemel en de bomen te zien. Er valt niet mee te spotten en mensen die normaal dansend door de dagen gaan, laten dat in november wel uit hun hoofd. Het is menens. Waarmee? Met alles. Er is een lied van Tom Waits dat November... lees meer

  • Het nieuwe logo van Nederland wordt vandaag officieel gepresenteerd. Niet onthuld, want dat is het al, officieus. Vrijdagmiddag hoorde ik erover op de radio, letters NL met een tulp. Was me niet helemaal duidelijk hoe het zat met die tulp, wat ook kwam doordat ik afgeleid werd d... lees meer

  • Prettig bericht dat de Nederlander moe wordt van de sociale media. Nog niet moe genoeg, maar we hebben het toch over vier minuten per dag minder. Minder Facebook, WhatsApp en ga zo maar door. Dagelijks ben ik blij dat ik er nooit aan begonnen ben, ja soms een appje om een afsp... lees meer

  • Uit betrouwbare bron weet ik dat er binnenkort weer reclamespotjes op radio en televisie komen waarin we worden aangespoord elkaar `een kaartje’ te sturen. Vanwege de feestdagen en het nieuwe jaar. Ik knik instemmend, want ik doe graag kaartjes op de post, het liefst ouderwetse,... lees meer

  • Graag begin ik met: Het is stil op straat.
    Het is stil op straat, het begin van een herfstdag van topkwaliteit. Die dag moet nog op gang komen, maar er is al wat goud in de lucht te zien. Het ruikt naar november, niet vreemd natuurlijk, want het is november. Ieder jaar fasc... lees meer

  • Terwijl ik in alle vroegte naar de fitnessclub loop, denk ik na over een bericht dat ik zojuist las. Nou ja, in alle vroegte, het is kwart voor 8, maar soms vind ik dat vroeg. Zeker na wat ik zojuist las. Het ging over sportbeoefening. Je kunt een paar week per week hardlopen, m... lees meer

  • Lang, lang geleden was er te veel roomboter in Nederland. Er ontstond een zogenaamde boterberg, dat ik een vies woord vond, omdat ik die berg voor me zag. Als kind zag ik al veel te veel voor me. Bij ons was een bevriend econoom op bezoek. Ik vroeg hem waarom ze die roomboter di... lees meer

  • Voor het eerst sinds ik weet niet hoe lang las ik dit weekend Godfried Bomans. In de mooie dundrukreeks van uitgeverij Van Oorschot verscheen een bloemlezing uit zijn werk. Hoog in een boekenkast staat hier zijn verzameld werk. 

  • Net als van de natuur weet ik van de vaderlandse krijgsmacht te weinig af. Destijds ben ik niet `in dienst’ geweest en toen de dienstplicht werd afgeschaft, verdiepte ik me niet in hoe het verder moest met de krijgsmacht. Ja, ik wist van de KMA, maar hoe er gewone soldaten moest... lees meer

  • Het straalt toch op allemaal af dat het een Nederlandse hond was die een essentiële rol speelde bij de dood van IS-leider Baghadi. Een herdershond uit Best. Is niet helemaal zeker, want het moet geheim blijven, maar laten we toch maar van Best uitgaan. In sommige kranten las ik:... lees meer

Pagina's