Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Bomcheck

Vorige week bracht de Boekenweek me naar Noordwijk waar iedereen het over de nucleaire top had. Noordwijk en omstreken speelden daarbij ook een rol. Een mevrouw wees richting zee en zei dat president Obama daar op de boot sliep. En dat hij met een helikopter naar die boot gebracht werd. En naar die helikopter werd hij in een enorm beveiligde auto vervoerd en tijdens dat ritje zou hij een oud, lelijk huis passeren dat al jaren niet meer was bewoond. De Noordwijkers hadden er al die jaren op aangedrongen dat het afgebroken werd, maar dat kon om onduidelijke redenen niet. Die week kon het echter wel. Ineens was het weg. Anders zou Obama met een slechte indruk van Nederland weer terug naar Washington vliegen. Ik houd erg van dit soort informatie. Gisterochtend hoorde ik op de radio een gejaagde kok uit Berkel en Rodenrijs spreken. Die mocht de nucleaire top van eten voorzien. De verslaggever vroeg hoe hem dat gelukt was. De kok antwoordde: `Via allerlei ingewikkelde aanbestedingstrajecten.’ Die woorden daverden daarna nog een tijdje door mijn  hoofd, ingewikkelde aanbestedingstrajecten. In mijn directe omgeving wordt er nooit over zulke trajecten gesproken. Het eten gaat in een speciale auto – eerst natuurlijk een bomcheck- onder motorescorte naar Den Haag. Uiteraard wordt het eten eerst verzegeld. De verslaggever vroeg wat er op het menu stond. De kok die de boel in de koude keuken stond voor te bereiden – hij ging dadelijk pas naar de warme keuken – zei dat het een verrassing was, `net als op een feestje’.

Columns

  • Paar jaar geleden moest ik aan een tijdschrift vertellen wat mijn mooiste woorden waren. Ik plukte vooral woorden uit de seizoenen, lentebries, zomeravond, herfstkleuren, en bleef uiteindelijk bij de winter hangen, sneeuw, ijsbloemen, en ook het woord `winter’ zelf. Als ik een z... lees meer

  • Als je niet héél veel geld hebt, wordt het steeds moeilijker een huis te kopen. In Nederland. In Italië niet. Op mijn bureau ligt een papier waarop staat dat er een kleine stad is, Pratola Peligna in de Apennijnen, waar een huis 1 euro kost. Heb niet veel verstand van geld, maar... lees meer

  • Als iemand je vraagt of er `iets is’ (liever niet vragen) en je zegt dat je aan `een fijne herinnering’ denkt, kun je het dan daarbij laten of moet je wat over die fijne herinnering vertellen?
    Ik lees een artikel in de krant van gisteren. Daarin staat dat er allerlei apps z... lees meer

  • Heb het niet gezien, gisteravond, een nieuw televisieprogramma: De grote kleine treinencompetitie. Wel las ik erover: modelspoorbouwers maken treinlandschappen, met een specifiek thema. André van Duin presenteert het, dus het zal een aantrekkelijk `concept’ zijn. 

  • Altijd de vraag wat iemand met `het geld’ gaat doen. De Nederlandse econoom Guido Imbens wint de Nobelprijs, hij werkt in Californië, daar wordt hij uit zijn bed gebeld door een Nederlands radioprogramma met uiteraard de vraag hoe hij zich voelt en: “Weet u al wat u met het geld... lees meer

  • We hebben het er thuis over gehad: gaan we erheen als hier in de stad een uitvoering zou zijn van Beethovens Tiende symfonie, die maar ten dele van Beethoven is? Hij heeft die niet voltooid, een computer heeft dat gedaan. In Duitsland was die afgelopen weekend te horen.... lees meer

  • In een hoek van het café speelt een jazzband, vier mannen, trompet, bas, gitaar en drums. Het is namiddag. Herfstlicht vloeit door de ramen, van dat mooie licht van oud goud. In het café is het niet druk. Ik ga met een krant in een andere hoek zitten, schuin tegenover de musici.... lees meer

  • “Ja, sorry hoor, maar zo zit ik nu eenmaal in elkaar.” Iedereen zal deze woorden kennen. Misschien zeg je die soms. Of zegt iemand anders ze tegen je. Meestal is er iets gebeurd wat misschien niet had moeten gebeuren. Excuses zijn nuttig en gewenst. En dan komt het dus: “Ja, sor... lees meer

  • Weer een woord dat ik niet kende. Ik kwam het gisteren tegen in deze krant in een artikel over pretwinkelen. Dat laatste woord had ik ook nog nooit gehoord, maar het is een uitstekende vertaling van funshoppen. Wel weet ik zeker dat ik het nooit zal zeggen, pretwinkelen. Pret vi... lees meer

  • Nieuw woord geleerd! Kwam het tegen in een interview met Wouter Bos, lang geleden PvdA-leider en daarna hoog in van alles. Hij is voorzitter geworden van de wielerbond KNWU, niet omdat hij veel van wielrennen weet, maar omdat hij `de boel’ goed bij elkaar kan houden. Dat moet in... lees meer

  • Soms is de mate van tragiek moeilijk in te schatten. Ik heb me zeer gehaast om in Eindhoven een trein te halen, moet bovendien nog werken en nestel me in een stiltecoupé, klap het tafeltje uit en plaats daar mijn laptop op. Het regent hard en als je binnen zit, is dat een prima... lees meer

  • Met het woord `procedure’ heb ik vooral slechte ervaringen. “Dat is nu eenmaal de procedure.”Als iemand dat zegt, weet ik dat iets écht niet zomaar gaat, dat het belachelijk is dat ik dacht alles met een simpel telefoontje te kunnen regelen.

  • Van het 70-jarig jubileum van de televisie in Nederland zag ik weinig, ja, zaterdagmorgen een spatje van Voor De Vuist Weg van Willem Duys, dat bij ons thuis met grote aandacht bekeken werd. Ik zag vooral onze huiskamer van toen voor me, de stoelen, wat er aan de muur hing, de v... lees meer

  • Iemand heeft dus ook geklikt dat Sigrid Kaag tijdens een van die hoogst belangrijke gesprekken op haar iPad kussens voor thuis zat te bestellen. Deed ze zelf niet moeilijk over, moest nu eenmaal gebeuren, ze zei het gewoon. En dat werd dus gelekt. Náár woordgebruik vind ik dat,... lees meer

  • Terwijl ik van van alles op mijn bureau stapeltjes maak en spinnend vaststel dat ik zo de boel aan het opruimen ben, vind ik een stukje dat ik uit een krant scheurde, lang geleden want het heeft een oude kleur. Een scheursel uit een pagina waarboven CORONA NIEUWS staat en boven... lees meer

Pagina's