Er zijn in het Nederlands van die stoervolle uitdrukkingen die laten horen dat het menens is met de bedoelde gang van zaken. Voorbeelden: met iemand weer eens plezierige herinneringen ophalen wordt: bij een bák koffie lachen, gieren, brullen. Naar de Verenigde Staten reizen: de... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Orde
Als ik om de hoek van dit weekeinde kijk, zie ik dat het dinsdag al oudejaarsdag is. Ik merk dat ik daar nog niet aan toe ben, terwijl ik heus wel besef dat ik in de laatste dagen van 2013 ben gaan hangen. Zojuist schrok ik conservatief toen een paar jongens twee rotjes voor mijn voeten lieten knallen. Ik wilde kwaad gaan schelden, maar vond dat geen goed idee, want als altijd besloot ik het jaar zo waardig mogelijk af te sluiten. Waarom wilde ik trouwens gaan schelden? Ja, omdat ik schrok en ik wil zo min mogelijk schrikken. Waarom schrok ik? Omdat ik in gedachten verzonken was en niet zag dat er geknal mijn richting op kwam. Waarover was ik in gedachten verzonken? Omdat ik wilde nadenken over afgelopen jaar en niet goed wist waar ik met die gedachten moest beginnen, bij grote of kleine momenten, bij mezelf of bij de wereld om me heen. De rotjes riepen me tot de orde, maar ik weet niet welke orde. Dat is er altijd aan de hand aan het eind van het jaar. De orde is weg, ik verdwaal in die laatste dagen. Ik moet mezelf voorhouden dat het gewone dagen zijn, maar dat zijn het niet: ze markeren iets en ik weet niet wat. Ik heb het niet meer over goede voornemens, want dat zijn bijna altijd loze woorden, maar vind wel dat er weer iets moet veranderen. Waarom vind ik dat? Misschien moet wel veranderen: dat ik de hele tijd vraag naar het waarom. Prima plan. Misschien houd ik dan wel tijd over en word ik daar rustiger van. Maar misschien is dat niet de bedoeling? Bij die bedoeling moet ik maar eens stilstaan.
Columns
-
-
Of ik mee ga doen met het nieuwe winkelen? Liever niet, maar ja, ik vind natuurlijk dat ik de winkeliers moet steunen. Vorige week was er van het nieuwe winkelen nog geen sprake. Tot volgende week dinsdag nog steeds niet. Nee, we doen het braaf, telefonisch of digitaal bestellen... lees meer
-
Gisteren heette mijn column `Ranja’. Vind ik een geruststellend woord waarvan ik dacht dat het stilletjes en tragisch aan het verdwijnen was. Een vriend stuurde me een artikel uit Adformatie, het vlakblad voor mensen die in de reclame werken. Daarin staat dat Ranja terug is. Bli... lees meer
-
Als ik te vroeg wakker word, de nacht is niet eens voorbij, ligt de papieren krant nog niet op de deurmat. Snap ik. Gelukkig kan ik ook kranten op mijn tablet lezen en in bed heeft dat iets makkelijks.
-
Zaterdag op weg naar de markt kom ik een buurman tegen die zegt dat het `een dunne markt’ is: “Want iedereen is natuurlijk schaatsen.” Ik knikte, wist het, op de radio hoorde ik dat op veel plekken in het land in alle vroegte de parkeerplaatsen al vol waren, uiteraard niet parke... lees meer
-
Lang niet meer gedaan, gistermorgen keek ik even naar het ochtendprogramma op televisie. Echt even maar, want ik viel binnen toen de goed gehumeurde presentatrice zei: “Geen polonaise, maar solonaise.” Voor iemand die terugdeinst voor slappe woordspelingen, viel dit niet mee.... lees meer
-
De Koninklijke Nederlandse Schaatsbond heeft ook een afdeling die sectie Natuurijs heet. Uiteraard heeft die sectie een voorzitter. Ik las een interview met hem. Hij schaatst zelf niet, wat je opmerkelijk zou kunnen vinden, maar dat moet uiteraard kunnen. Er zijn meer mensen die... lees meer
-
Wanneer ik in alle vroegte de ochtendkranten van de deurmat pak, merk ik sterk dat ik dan ook een diepe buiging maak voor de bezorger ervan, voor alle bezorgers. Mijn eerste handeling van die dag, de kranten pakken, is niet te vergelijke met de hunne
-
Het openbare leven heeft al enige tijd zo’n beetje alle dynamiek verloren die het aantrekkelijk en tintelend maakt. Liever heb ik het nooit over het weer, want dat is er en dat is wel genoeg, maar nu zorgt het voor solidariteit. Hoeven we geen woorden aan vuil te maken. Die over... lees meer
-
Er zijn grote en kleine historische gebeurtenissen. Over een jaar of tien, vijftien zeggen we tegen onze kinderen en kleinkinderen: “Ja, toen zat het hele land op slot.” Met natuurlijk de toevoeging: “Wees maar blij met wat je hebt.” Net zoals kinderen die geboren zijn in de jar... lees meer
-
Het einde van de Golden Earring was onvoorstelbaar. Afgelopen dagen is er veel over gezegd en geschreven, natuurlijk. De aanleiding is tragischer dan het gevolg, want het slotakkoord kon niet zo heel ver weg zijn, maar graag had ik meegedaan met het applaus. Het liefst in een ni... lees meer
-
Een vriendengroepje waartoe ik behoor, komt eens in de paar maanden bij elkaar, om te eten, te drinken en onze levens te bespreken. Aan het begin van de avond maken we `het medisch rondje’: iedereen praat hooguit 3 minuten over kwalen en aandoeningen, ziekenhuisbelevenissen en v... lees meer
-
Een vriendengroepje waartoe ik behoor, komt eens in de paar maanden bij elkaar, om te eten, te drinken en onze levens te bespreken. Aan het begin van de avond maken we `het medisch rondje’: iedereen praat hooguit 3 minuten over kwalen en aandoeningen, ziekenhuisbelevenissen en v... lees meer
-
Het carnavalsvirus is sterker dan het coronavirus. Beweer ik niet, maar een burgemeester uit Limburg. Hij en zijn collega’s voorzien problemen. Carnavalsvierders die op geheime plekken bij elkaar komen om daar `uit hun dak te gaan’. Fysieke feesten worden dat genoemd. Nooit geda... lees meer
-
Mooie aanduiding: in het zicht van de haven. Komt ook doordat ik van havens houd. Een gedicht van J.Slauerhoff begint met “Alleen de havens zijn ons trouw”. Goed, in het zicht van de haven wil ik niet stranden of zinken.
Ik weet niet hoe het gaat met de bevolkingsgroep waa... lees meer