Met verstandig doen heb ik altijd moeite. Misschien heb ik er zelfs een beetje een hekel aan. Komt vooral doordat ik vaak niet weet wat het is. Had ik als kind al. Bijvoorbeeld de vraag: “Is het wel verstandig wat je nu hebt gedaan?” Kon ik niets mee, ook omdat ik het al gedaan... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Stoom
We konden al niet meer terug, maar op deze maandag begint het jaar echt op stoom te komen. Ik neem kennis van een onderzoek, een van de vele die in 2014 zullen volgen. Nu is het: het Nationaal Toiletonderzoek. Daaruit blijkt uiteraard van alles, onder meer dat 73 procent van de ondervraagden het mobieltje meeneemt, naar het toilet dus, om te bellen, spelletjes te doen of te Wanschapen.
Een deskundige zegt: `Het zijn rustmomenten.’ Je hoeft natuurlijk geen deskundige te zijn om dat te vast te stellen. Misschien is het nog niet te laat om een goed voornemen te mobiliseren. Ik stel voor dat we aandachtig met rustmomenten omgaan. Er zijn waarschijnlijk mensen die zo onrustig leven dat ze zelden een moment vinden om te bellen, een spelletje te doen of te Whatsappen. Ik ken ze niet en als ik in het openbare leven om me heen kijk, vermoed ik krachtig dat ze niet bestaan, maar ik sluit niets uit. Dan lijkt me het toilet inderdaad een nuttige voorziening om rustmomenten te creëren. Maar als je, zoals de meeste mensen doen, zo’n beetje de hele dag bezig bent met bellen, spelletjes doen en Whatsappen, zou ik zeggen: dan alsjeblieft even niet. Rustmoment zijn momenten om, het woord zegt het al, in volle rust te koesteren. En graag ook een beetje introvert. Die momenten dienen zich niet alleen aan op het toilet, maar ook bijvoorbeeld in de trein, vooral wanneer die ergens in een landschap stilstaat. Of in de rij voor de kassa in de supermarkt. Alleen al het nadenken over die momenten hélpt! We worden er beter van.
Columns
-
-
Op de radio hoorde ik gisterochtend een gesprek over het 50-jarig bestaan van het eerste officiële naaktstrand in Nederland (Callantsoog). Er waren plekken waar het ook kon, maar die hadden geen officiële goedkeuring. Of het een verschil maakt of je goedgekeurd naakt recreëert o... lees meer
-
In de trein is het warmer dan buiten, wat misschien logisch is. Een man en een vrouw komen aan de andere kant van het gangpad zitten. De vrouw ziet eruit alsof ze ieder moment kan gaan volksdansen, de man heeft een te korte broek aan en een dun overhemd vol vrolijke ballonnen. V... lees meer
-
Natuurlijk, alle muziek die ik wil horen kan ik via spotify in huis krijgen. Toch ben ik nog steeds koper, niet alleen omdat er hier in de buurt een fantastische muziekwinkel is. Daar weten ze precies waar ik van houd, en op vrijdag of zaterdag komen liefhebbers aan een grote ta... lees meer
-
`Nazomer’ vind ik een mooi woord. Ik ben nooit echt een liefhebber van de zomer geweest, hoewel dat dit jaar een beetje begon te veranderen, na het doornatte en kille begin, ik snakte naar warmte, meer licht en een andere geur dan die van natte jassen. Ik ergerde me eraan dat ik... lees meer
-
Trots kan me ontroeren, ook als het gaat om iets waarvan het ontzettend duidelijk is dat het een doodlopende gang van zaken wordt. Maar de trots is oprecht, er komt geloof aan te pas en bakken vol vertrouwen, maar toch, maar toch.
-
Is waar ook: ooit hadden succesvolle voetballers een sigarenwinkel. Jan Jongbloed ook, lees ik in de stukken die deze dagen verschenen. De doelman overleed eerder deze week. Toen ik dat hoorde, zag ik hem meteen voor me, hoorde zijn laconieke stem en herinnerde me ook zijn vrouw... lees meer
-
Misschien is het vreemd als je op opluchting zit te wáchten. Ik bedoel: dat je denkt, nee, verwacht dat je opgelucht bent, maar dat nog niet voelt. Opluchting moet je overkomen.
Ik zit te lezen dat 10000 stappen per dag niet per se nodig zijn om niet te vroeg dood te gaan a... lees meer -
Een gevaarlijk moment kan ook een zekere schoonheid hebben. Ik steek de straat over, het verkeerslicht staat op groen en dan komt er een bestelbus de hoek om scheuren die me bijna van de sokken rijdt. Het is een grijze bus met daarop de naam JP Haarlem en daaronder: ... lees meer
-
De bel gaat als ik net een nieuw boek heb opengeslagen. De storing staat me niet aan, maar een van de vele speerpunten in mijn opvoeding was dat ik niet alleen aan mezelf mag denken. Dus doe ik open.
-
Station Utrecht Centraal, laat in de middag, ik sta naar het bord te kijken waarop te zien is hoe laat treinen vertrekken, en van sommige wordt gemeld dat ze niet vertrekken, in het Engels: canceled. Waarschijnlijk is de kwestie in het Engels efficiënter samen te vatten dan in h... lees meer
-
Ineens had ik zin een beetje uit de buurt te blijven van de steeds schraler stemmende berichtgeving over Pieter Omtzigt, Luis Rubiales, de voorzitter van de Spaanse voetbalbond (`Spaanse toestanden’), en Wopke Hoekstra en zijn raadselachtige promotie die meer dan we nu kunnen de... lees meer
-
Vader, moeder en zoon. Ze passeren het huis, het zijn toeristen, dat is duidelijk, je ziet het aan hun manier van lopen, hoe ze de omgeving observeren. Ze hebben zwarte kleren aan, te ruime T-shirts.
Vader en moeder, vroege veertigers, zijn liefhebbers van tatoeages. Alles... lees meer -
Voor geen goud zou ik erheen willen, maar de Grand Prix van dit weekend vind ik wel fascinerend, vooral omdat het zo’n bizarre gebeurtenis is. Je wilt erbij zijn om daarna te kunnen zeggen dat je erbij bent geweest en dat het te gek was.
-
Macht is geen vies woord. Dat zegt Frans Timmermans omdat hij graag macht wil hebben en dat heeft verder niets met het woord te maken. Wat een woord zegt, kan vies zijn. Het wóórd macht is als woord in orde, er rijmt veel op, de klank is kordaat
Als kind leerde je dat er vi... lees meer