Zaterdagmiddag hield ik een toespraakje bij een brug die tot voor kort alleen maar een nummer had, maar nu een naam, de naam van een schrijver met wie ik bevriend was en die in 2005 doodging, pas 42 jaar oud, Karel Glastra van Loon. Hij schreef een paar boeken waarvan één hem be... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Bewegen
Van sommige Bekende Nederlanders is het maar vaag helder waaróm ze bekende Nederlanders zijn geworden. Meestal zijn die ook op geheel eigen wijze ontzettend irritant. Bijvoorbeeld Erik Hulzebosch. Ergens in de tweede helft van de jaren negentig won hij net niet de Elfstedentocht en sindsdien is hij onvermijdelijk. Waarom? Omdat hij zeer plat, bijna onverstaanbaar praat, maar wel een grote mond heeft en meningen waarmee niemand iets kan. Blijkbaar is dat grappig. Ik zag hem deze week in het televisieprogramma Het gevoel van de Vierdaagse. Hij voerde gesprekjes met wandelaars. Nou ja, gesprekjes, daar ging het eigenlijk niet om, het ging vooral om Erik Hulzebosch die deed waarom hij bekend is: raar plat praten. De makers van het programma wilden de uitzending iets extra’s geven. Vandaar. Gelukkig hadden ze ook de Nijmeegse professor Maria Hopman uitgenodigd en tot mijn opluchting niet Erik Hulzebosch bij haar neer gepleurd. Maria Hopman weet alles van gezondheid en ook van de Vierdaagse. Als zij aan het woord is, spits ik altijd de oren. Ze zei iets wat ik al wist, maar wat ik niet vaak genoeg kan horen: we moeten minstens een halfuur per dag bewegen. Deelnemers aan de Vierdaagse doen dat uiteraard, maar als buitenstaander werd je er nu ook bij betrokken. Ik weet zeker dat ik doe wat Maria Hopman zegt, dus een halfuur per dag bewegen, en als ik en trap oploop en denk `zo, dat was weer een minuut’, gooi ik er meteen een schepje bovenop en neem die trap nog een keer. Meer dan anders ben ik graag goed bezig.
Columns
-
-
Er zijn belangrijke kwesties die een kneuterige uitstraling hebben. Sterk voorbeeld: de plastic wegwerpzakjes. Supermarkten stoppen ermee. Mooi zo, denk ik dan, terwijl ik meteen toegeef dat ik eerder nooit dacht dat het moest gebeuren. Ik moet ophouden met die nonchalante benad... lees meer
-
In een van de zalen zat in een hoek een man, denk een zestiger, met zijn rug naar alles toe, diep in gedachten verzonken. Hoe hij aan die stoel kwam, geen idee, maar ik had daar best ook wel willen zitten, even.
Ik was op de Vermeer-tentoonstelling in het Rijksmuseum. Twee... lees meer -
In principe moet het toch makkelijk te onthouden zijn: 1 maart Nationale Complimentendag, gisteren dus. Ik onthoud veel, krijg ik vaak complimenten over. Hebben we bijvoorbeeld over een gebeurtenis van twintig jaar geleden en dan schieten me details te binnen als tijdstip van de... lees meer
-
Toen ik gisterochtend iets na zevenen de radio aanzette, meende ik in een gesprek met een psycholoog of een soort psycholoog te zijn terechtgekomen. Kwam door toon en woordkeuze. Ik kon hem moeilijk volgen.
-
Toen Johan Remkes vorige week de Machiavelliprijs kreeg, werd in de toelichting gezegd dat die ook was omdat hij een brug sloeg tussen Den Haag en de gewone mensen.
-
Wekelijks lees ik de Donald Duck, al min of meer levenslang. Op het omslag staat dat het `een vrolijk weekblad’ is. Dat is waar. Op donderdag wordt het bezorgd en meestal begin ik meteen te lezen, ook al heb veel aan mijn hoofd, in ieder geval één verhaal, zeker wanneer er een a... lees meer
-
Eergisteren hoorde ik het probleem voorbij komen in een actualiteitenprogramma op televisie, maar daarna kwam ik het niet meer in volle omvang tegen: glurende mannen op sportscholen. Moet een meldpunt voor komen.
-
Hier in de buurt wordt vuilnis op maandag en dinsdag opgehaald, maar afgelopen maandag niet vanwege staking. Die was tijdig aangekondigd in de media en ook de gemeente kwam vorige week zaterdag met duidelijke voorlichting.
-
Altijd raar zinnetje gevonden: “Dank je de koekoek!” Ik zeg het nooit, ook omdat ik niet van afblafferige uitdrukkingen houd. Laatst hoorde ik iemand snauwen: “Of je worst lust!” Huiveringwekkende woorden.
-
Waarom ik het op Aswoensdag altijd even over Aswoensdag moet hebben, begrijp ik eindelijk na al die jaren.
Als katholiek kind moest je de woensdag na carnaval naar de kerk. Als je katholiek bleef, moest dat later ook, maar dat bleef ik niet zo lang. Je móest dus, ook als je... lees meer -
Je moet jezelf niet al te vaak erg belangrijk willen maken. Tijdje terug ging ik tegen mezelf in door hier te beweren dat zo nu en dan een dansje heilzaam kan werken. Terwijl ik geen danstype ben, alleen onder dwang dans.
-
Las in deze krant een interview met mevrouw Kaag, wat ik altijd graag doe, want wat ze zegt, gaat meestal ergens over en dat vind ik tussen alle politieke waaitaal verfrissend.
Aan het slot wordt haar gevraagd of ze het `eigenlijk nog leuk’ vindt in Den Haag. Ben er een voo... lees meer -
Vorige week was het carnaval nog niet losgebarsten. Ik had een paar dagen werk te doen in Maastricht, carnavalsstad bij uitstek. En de stad had er zin in, de stad popelde, dat was goed te zien. Overal wapperden al de carnavalsvlaggen, rood, geel en groen. In etalages van winkels... lees meer
-
Er werd een verdwenen tijd opgeroepen, gisteren in deze krant, in het artikel over actrice en zangeres Marijke Merckens die vorige week overleed. Ze is 83 geworden.
Wim Sonneveld werd eindelijk weer eens genoemd. Zij assisteerde hem in drie van zijn onemanshows. Wim Sonneve... lees meer